Voorwoord van de schrijver

Een paragnost kan de aura, het fijnstoffelijk lichaam om de mens heen, lezen, zien en in sommige gevallen horen, voelen en zelfs ruiken. Dit zijn praktisch altijd beelden uit het verleden of de toekomst van degene die hij beziet. De levenslijn van ieder mens staat in grote trekken vast, alleen over de zijwegen kun je zelf beslissen en een goede paragnost kan die zien. Daar horen ook de mensen bij die deze persoon gekend hebben in hun leven en die zijn overleden of nog leven. Bij mij werkt het bijna altijd naar de levende mensen om iemand heen toe, omdat ik vind dat ik op aarde geplaatst ben om iets te doen voor de levenden (de overledenen laat ik het liefst met rust). Ik kan bijvoorbeeld een vriend of vriendin bij iemand waarnemen die ernstig in de problemen zit, hetzij geestelijk, hetzij lichamelijk, en kan dan een advies meegeven aan degene bij wie ik dat zie. In feite is helderziendheid ook een vorm van energie-uitwisseling en kan dus bij veelvuldig gebruik zeer vermoeiend zijn. Je moet je tijd dan ook goed indelen en zo efficiënt mogelijk gebruiken. Niet iedereen begrijpt - en zeker ook de mensen in mijn directe omgeving niet - dat als zij mij wat vragen, zij mij dan aan het werk zetten. Je vraagt toch ook niet iemand die huizen bouwt en 's avonds bij je op bezoek is, nog even een muurtje te metselen in zijn nette pak? Helderziendheid is gewoon werken net als ieder ander werk. Ouderwetse spiritisten zeggen altijd dat als een helderziende een overledene ziet bij iemand, dit een bewijs is van een leven na de dood. Dit is een grote onwaarheid. Dat weet ik als helderziende zeker. Een heel enkele keer zie ik iemand die overleden is, maar zo'n gebeurtenis staat dan eigenlijk altijd los van het aura lezen. De energieën van de levende en de dode mens zijn voor een helderziende altijd op te pikken en men ziet dan ook degene zoals zij of hij eruit gezien heeft toen deze nog leefde. In gevallen van plotselinge dood wordt zo'n waarneming sterker door het onvoorbereid zijn van degene die overgaat. De geest van zo'n persoon blijft nog voor een belangrijk deel tijdelijk gebonden aan deze aarde, totdat men door toedoen van een andere overgegane of het niet kunnen bereiken van een levende mens, zich bewust wordt van die andere wereld. Een helderziende kan, en ook nog niet in alle gevallen, de aura van mens, dier of plant lezen en dan kunnen er dingen naar boven komen die met ons aller heden, verleden of toekomst te maken hebben.

Tot slot nog een aantal wijze woorden van onderzoeker-schrijver Hans Bergman over het paranormale naar aanleiding van het 'bestaan' van ondergetekende:

'Het paranormale is geen analyserende wetenschap zoals wij die kennen, maar een gevoelswetenschap. In deze gevoelswetenschap is geen plaats voor een koele wetenschappelijke beredenering, omdat er op zoveel verschillende manieren hetzelfde gebeurt en daarom kunnen we zeggen dat het de wetenschap van de synthese is. De wetenschappelijke wereld kent helaas alleen maar analyse (ontleding) en het paranormale gevoelsleven verliest zich soms alleen maar in synthese of de eenheid van de dingen. Samen kunnen zij echter een harmonisch paar vormen en elkaar waar nodig aanvullen om hun beperking op een positieve wijze te overwinnen en samen te werken. Paranormaal bezig zijn is het zoeken naar de eenheid van energie die in de verschillende dingen van het heelal zijn verborgen en de wetenschap is het zoeken naar de vorm die deze energie voor een bepaalde tijd heeft aangenomen en die verschillende details wil uitdrukken. De wetenschap is aan tijd en plaats gebonden en verschaft ons de mogelijkheid details waar te nemen. Het paranormale is niet aan tijd en plaats gebonden en verschaft ons de mogelijkheid om de eenheid van de details waar te nemen. Deze twee bronnen kan men kortzichtig tegen elkaar uitspelen, omdat we zien dat de benadering omgekeerd is. We kunnen het ook op een open wijze accepteren als twee uitersten die terwille van de gehele waarheid met elkaar moeten samenwerken. Gebeurt dit laatste niet, dan slaan beiden de plank mis, want dan blijft het paranormale maar zweverig en de wetenschap laag bij de grond. We moeten er opnieuw mee leren omgaan. Laten we ons dus paranormaal op de aarde gaan gronden en ons wetenschappelijk verheffen.'



Tweeduuster; de auraschool