Yin en yang van geest en lichaam
Het yin en yang van de chaos
eens was ik een vis dacht de vogel
eens was ik een boom dacht het hert
eens was ik een mens dacht de sprinkhaan
eens was ik één dacht de mens
hij keek omhoog naar de vogel en wilde vliegen
hij keek diep in het water naar de vissen en wilde zwemmen
hij keek naar de boom en wilde stilstaan
hij keek naar het hert en wenste edel te zijn
hij keek naar de sprinkhaan, de sprong was te krap
en de sprinkhaan keek jaloers naar de vogel omhoog
de eenheid der dingen die ik niet kan zien
die ik niet kan voelen of horen als mens
zit verstopt in dit dicht
en is op zoek in mijn betoog
De mens moet een eenheid vormen met zichzelf. Wat je in het
verleden niet verwerkt hebt, niet goed hebt opgelost, is bij de
volgende gelijksoortige emotionele ervaring nog moeilijker te
verwerken.
Je kunt het vergelijken met een huis dat in eerste instantie een
glazen wand naar buiten had, die stukje voor stukje dichtgespijkerd wordt tot er maar één klein gaatje meer over is. Als je dat
dan ook nog dichtstopt, en daar is vaak alleen nog maar een naald
voor nodig oftewel de druppel die de emmer doet overlopen, dan
geef je de schuld aan die naald of die druppel of aan de persoon
die de druppel aangaf. Maar je vergeet één ding. Je vergeet dat je
in je eigen verleden al voor zo'n vernauwing gezorgd hebt dat nu
zo'n gebeurtenis plaats kon vinden. Dat geeft tegelijk aan dat het
onzinnig is om die ander er de schuld van te geven, want jij was
zelf de timmerman die het voorbereidende werk al in negatieve
zin uitgevoerd had.
Alles hangt samen met elkaar. Alles is in wezen in balans. Het
leven is yin en yang, licht en donker, hetzelfde aantal uren verdeeld over de tijd, maar het ligt er maar aan in welke tijd je staat,
in welke tijd je jezelf hebt geplaatst. Iets te ver in het licht en je
zweeft, iets te ver in het duister en je voelt je gevangen door het
stoffelijke.
In wezen ben je in balans. Je moet alleen het juiste punt opnieuw
vinden om het zicht naar beide zijden terug te vinden of te
herscheppen. Dan pas kun je echt eerlijk zijn tegenover die ander
en tegenover jezelf. Verstop jezelf niet voor de taal die vanuit je
innerlijk naar boven komt borrelen. Houd het niet tegen, laat de
bron stromen en verdeel het water eerlijk over het land in je en
om je heen. Dan kan in liefde dat groeien wat je graag ziet
groeien.
Werp geen dammen op naar het water van de ander, want jullie
vormen samen één stroom. Het vloeit in elkaar over en vormt één
grote Oceaan, ook al denk je verdeeld over de aarde, het is één
geheel, één spel.
Zo is het ook met de geest van de mens; het bewuste en het
onbewuste vormen samen het leven.
De invloed van een andere aura
Alleen slapen
Ik ben een vrouw van veertig, heb twee kinderen en ben gehuwd. De
laatste tien jaar moet ik een eigen slaapkamer hebben met een eigen
bed. Ik kan niet meer bij iemand in bed slapen wat ik voordien wel kon.
Je vindt het misschien raar, maar het is echt een probleem voor mij. Ik
schaam me er ook voor.
Wil je me vertellen wat ik hieraan doen kan? (Mw. T. S. uit 6.)
Ik begrijp uw probleem best en het is totaal niet uniek. Een
heleboel mensen hebben er "last" van. Het heeft te maken met je
aura en het herstel daarvan.
Als je naast iemand ligt. lig je in feite in elkaars aura en ben je ook
's nachts met elkaars problemen bezig, bewust of onbewust. Als
je nu een periode hebt dat je eigenlijk een beetje op het randje
van overspannen zijn bent, kun je zowel geestelijk als stoffelijk er
niet meer problemen bij hebben, want je bent voor jezelf al bijna
de druppel die de emmer doet overlopen.
In uw geval heeft uw onderbewustzijn fantastisch goed gereageerd, aangezien het alleen slapen resulteert in een betere nachtrust.
De nacht geeft aan je onderbewustzijn rust, zodat je je van je
lichamelijke en geestelijke vermoeienissen kunt herstellen. En na
zo'n onbewuste ervaring (daarmee bedoel ik in harmonie komen
met jezelf zodat je de problemen van de dag weer beter aankunt)
blijft er een soort gewenning aan het alleen slapen over, omdat je
juist daardoor beter functioneert en onbewust het afweersysteem
van in de nacht niemand naast je kunnen velen, in stand houdt
zodat het een soort tweede ik is geworden.
Ik zou het maar zo houden en er verder niet over nadenken. Het is
in ieder geval van u een gezondere reactie dan van de meeste
mensen die dat niet tegen hun resp. echtgenoot of echtgenote
durven zeggen en elkaar daardoor nog dieper in de problemen
kunnen brengen.
Bezeten
Zes jaar geleden ben ik drie weken opgenomen geweest in een psychiatrische inrichting, omdat ik door geesten bezeten was. Het gekke is (of misschien ook niet) dat ik precies weet wat er met me gebeurd is. Ik weet ook door wie ik bezeten ben geweest.
Ik woon namelijk in een huis waar vroeger een moeder en een zoon
zelfmoord hebben gepleegd. Op een avond zat ik in een toestand waarin
ik mezelf niet meer in de hand had. Ik deed heel vreemd. Ik zag toen
links in die kamer een kleine Indische man staan en naast hem stonden
twee zusters in het wit. Deze man keek mij alleen maar aan. Daarna ben
ik in slaap gevallen en de andere morgen was ik weer normaal.
Ik ben toen platgespoten en daarna ben ik door een hel gegaan. Maar ik
heb hier nooit nachtmerries van overgehouden. Ik weet nu wat ik wel en
niet aankan.
Kunt u mij dit verklaren? (Mw. G. S. te H.)
Je kunt van veel dingen bezeten raken, een mooie auto, mooie
dieren, mooie mensen. Maar dat een geest bezit van jou neemt, is
voor mijn gevoel niet mogelijk. Wat er wel bezit van je kan
nemen, is een emotie die blijft hangen aan stoffelijke zaken. Dit
noemt men ook wel psychoscopie. De emotie van een gebeurtenis
wordt opgevangen door alle levende stoffen en daar versta ik
praktisch alles onder, want niets is dood. Alles leeft of brengt
nieuw leven, zaadjes groeien uit het zand en halen voedingsstoffen uit dat wat sommige mensen dode stof noemen. Maar dat de planten, de mensen en de dieren ervan groeien, is alleen al een bewijs dat dode stoffen niet bestaan, want de geestelijke energie
in en om alles doet alles groeien en bloeien.
Wat wij kunnen zien, is slechts een onderdeel van wat het in
werkelijkheid is. Alles heeft een aura, ook een ring, een kast, een
stoel, een huis, werkelijk alles. Alles is overgoten met een soort
web of kleurige mist die wij ook wel aura noemen
U bent zeer gevoelig voor geestelijke emoties. Dat was u als klein
meisje al. Als er iemand bij u thuis iets had, was u het die dat het
eerste opviel en u had er dan zeer mee te doen. U ging niet
meeleven, maar meelijden. U liet zich door de emoties van gebeurtenissen van anderen meeleiden. U had uw eigen teugels niet meer in de hand, had deze losgelaten en daarmee was uw eigen wil om linksaf, rechtsaf of rechtdoor te gaan, weg.
Zo is het ook gebeurd in het huis waar u kwam te wonen. De
zelfmoord die daarin gepleegd was, had een zo sterke aura-indruk
op het huis achtergelaten dat u ermee overgoten werd. U kon
slechts de teugels van uw eigen leven weer in handen krijgen door
hulp van buitenaf. Dit was inderdaad een harde les, maar u bent
er gelukkig doorheen.
Nu u weet hoe zoiets ongeveer in elkaar zit, kunt u er zich ook
beter tegen wapenen. Alles heeft een emotie, maar zorg dat uw
eigen emotie niet met die van anderen op de loop gaat. Wees
voorbereid, en dat is simpel te realiseren op deze aura-uitstraling,
door tegen uzelf te zeggen: ik wil wel met een ander leven, maar
niet meelij den. Ik bepaal zelf wel wanneer mijn stoplicht op rood
of groen gaat, want ik heb de knoppen daarvan in de hand en niet
een huis, een stoel, een kast of een mens.
