Eerst jouw droom over de zolder. Een zolder is vaak het symbool voor het hogere geestelijke ik, een hoogste fase van geestelijk bewustzijn waar je iedere dag moet stofzuigen en schoonmaken. Het betekent dat je, hetgeen je overdag hebt meegemaakt of in het verleden, verwerkt. Alles moet schoon, helder en ruim zijn, anders kun je niet goed functioneren in het moment van nu. Het vuil in je droom blokkeert je geest. Je contact naar je hogere ik is verstoft en onderbroken. Het verleden gaat in het heden de belangrijkste rol vervullen. Dat het stof bij jouw vader op zolder al zo egaal en strak ligt, wil zeggen dat hij alles in negatieve zin geordend heeft. Wat voor jouw gevoel moet worden schoongemaakt, is voor hem heel normaal in zijn dagelijks functioneren. Daarom heeft hij het schoonmaken ook steeds uitgesteld. Want wat kan er niet allemaal onder dat stof verstopt zitten? Kan hij er dan nog wel mee leven? Jouw droom is waarschijnlijk een aanduiding geweest dat de beperkte rust die er tot op dat moment in hem en om hem heen heerste, afgelopen was. De laatste fase naar het niet kunnen verwerken van zijn verleden werd ingeluid. In je tweede droom is de ruzie belangrijk, de ruzie met zijn jongere ik. De man die je namelijk ziet, is dezelfde als je vader en symboliseert de ervaringen uit zijn jeugd, waar hij steeds als in één grote knokpartij geleefd heeft. In die strijd heeft hij uiteindelijk het onderspit gedolven en rust gevonden. Dat hij die rust gevonden heeft, geeft de stoet aan van versieringen; Palmpasen is namelijk de intocht van Jezus in Jeruzalem. Het brood is het geestelijk voedsel en de oranje wimpel de bevrijding. Met je vader zit het dus wel goed. Hij is eindelijk los van de ellende waarvan hij zich zijn hele leven een gevangene heeft gevoeld.
Het is vaak moeilijk om iemand waarvan je zoveel gehouden hebt, emotioneel los te laten. Dat die contacten er zijn en ook blijven, is logisch. Je hebt zoveel van iemand gehouden en die ander zoveel van jou dat je ook na het sterven met elkaar contact kunt houden. Ik geloof in een leven na de dood, alleen de vorm waarin die gegoten is, is voor ons weinig dimensioneel ziende mensen vaak moeilijk te begrijpen. Het zijn dan ook flarden of delen die je kunt onthouden of voor jezelf kunt uitleggen. Het is de essentie van iemand die overgegaan is om meer naar jou toe te leven dan jij naar hem of haar. Zij zijn los van de pijn en het verdriet dat ze gehad hebben en ze zijn vrij. Ze blijven echter net zo bezorgd over ons als toen ze nog in dit leven waren. De flarden die men in dromen ziet, worden dan ook vaak verkeerd geïnterpreteerd, bijvoorbeeld zoals in jouw droom de mummie en de piramide. Het is juist heel mooi in plaats van shockerend. De mummie is het symbool voor het wachten op het eeuwige leven, het wachten op het herboren worden in een andere stoffelijke situatie, het hemelse. De piramide is het symbool van de groei naar dat hogere leven toe. Denk maar eens aan de piramide als aan de naald van een pick-up. Hij tast de kosmos af voor het goede moment van ontvangst en/of uitwisseling van energieën en voor een andere muzikale weergave dan de onze, de goddelijke weergave ofwel het totale bewustzijn. Dat je moeder het verder geestelijk ontzettend goed maakt, geeft de kleur blauw aan, alweer uit het hogere bewustzijn. Zij is niet afgesloten naar jou, maar jij naar haar. Alles in jouw droom wijst erop dat het met je moeder prima gaat, maar dat jij het nog niet goed kunt verwerken. Soms moet je heel eerlijk voor jezelf zijn en de dingen omkeren, dus op jezelf betrekken en niet op een ander, hetzij op een levende of op een overgegane. Dan wordt het allemaal veel duidelijker voor jezelf en functioneer je veel beter naar een ander. Je staat dan meer open voor een goede ontvangst. Dat is ook het symbool dat je moeder met de piramide bedoelt.
Zoals je weet, is het voor iemand die overgegaan is net zo noodzakelijk om het lijden dat hij stoffelijk heeft gehad te verwerken, als voor degene die overblijft om het sterven van die ander te verwerken. Eigenlijk doe je dat ook samen. Het ligt er maar net aan in welke mate je je verbonden voelt met het stoffelijk lijden dat de overgegane heeft gehad. Je kunt deze wisselwerking het best vergelijken met een paranormaal genezer en zijn cliënt. De plekken die ziek zijn, worden door hem behandeld en worden dan ook vaak heet. Als je nu zoveel bezig bent als jij met je vader, zijn de plekken waar hij pijn had gedurende zijn leven bij jou voelbaar ten teken dat hij je aanvoelt en dat je hem daadwerkelijk helpt met het verwerken van zijn sterven en de pijn die zijn lichaam heeft geleden. Een stervensverwerking kan lang duren. Gemiddeld moet je er toch wel drie jaar voor nemen voordat de wond tot een minder voelbaar litteken is geworden. Dan nog kan het litteken af en toe als herinnering voelbaar zijn, maar zal het geen pijn meer doen. Wat je nu meemaakt, mag je uniek noemen binnen alle paranormale verschijnselen. De band was niet alleen geestelijk erg sterk, maar ook lichamelijk. Deze ervaringen zullen, naarmate de tijd verloopt, minder vaak gaan voorkomen en na verloop van tijd geheel verdwijnen. Tenzij, want je ontwikkelt namelijk ook iets anders hierdoor, je ineens een plek warm voelt worden die je voor die tijd nog niet hebt gevoeld. Het kan dan zo zijn dat er iemand van je levende vrienden of kennissen op die plek pijn heeft. Houd dan je hand maar eens op die plek. Ik ben benieuwd naar het resultaat.
Er zijn erg veel mensen die net zo'n ervaring hebben meegemaakt en zeker nadat iemand is overgegaan waar men erg veel van gehouden heeft. Eigenlijk hoeft u zich helemaal niet af te vragen of veel mensen dit hebben meegemaakt. Je hoeft maar je blik te richten op de katholieke kerk en je ziet dat het daar bol staat van zulke verschijningen, maar altijd dan wanneer men er een intense band mee voelt, zoals Bernadette in Lourdes en de kinderen van Fatima met de heilige Maagd Maria. Het is niet zo dat je het op kunt roepen. Ik denk ook dat het uit moet gaan van degene die verschijnt. Er is niet persé een geloof voor nodig om een verschijning te krijgen. Wel is er liefde voor nodig. Uw dochter had helemaal gelijk toen ze zei dat uw man u een bezoek kwam brengen. En wat dat bezoek betekent, is natuurlijk ook niet zo moeilijk te raden. De boodschap luidt: ik ben me bewust van wat er met mij gebeurd is. Ik ben mij bewust van jouw verdriet, maar eigenlijk hoef je dat niet te hebben, want ik laat je nu zien dat ik leef, niet stoffelijk, maar geestelijk. Dat u deze verschijning nog vrij donker waarnam, wil zeggen dat de aura van uw man zich nog niet totaal heeft ontdaan van de pijn die zijn stoffelijk lichaam in de laatste fase heeft ervaren. Maar hij is daar waar hij moet zijn en bewijst dat aan jou.
Het contact dat je met haar had op haar ziekbed, was een contact zonder woorden, een gevoel van lichaam naar lichaam en van geest naar geest. Als je zo met iemand contact hebt, is dat niet slechts voor één leven weggelegd maar voor meerdere levens, ook voor het leven van je zoontje. Ik zou niet verbaasd zijn als over een jaar of tien of misschien nog later een helderziende zoals ik, jouw oma bij jouw zoontje waarneemt als zijn begeleidster. Dit contact heeft zij aan jou laten weten ook door telepathie na haar sterven, want jij wist dat ze overleden was zonder dat het jou verteld was. Wat moet ik er dan nog meer van zeggen? Je hebt het bewijs zelf al gekregen. Wees gelukkig met een oma die zich nu 100% bewust is en met liefde jullie kan bijstaan, bevrijd van de pijn die zij in haar leven heeft gehad.
Jouw vader heeft je misschien wel willen waarschuwen voor die inbraak, maar misschien is de inbraak ook een aanleiding om eens wat anders over bepaalde zaken te gaan denken. Het gehandicapte kind uit je droom ben jezelf. Je geest is gehandicapt, omdat je niet normaal de dood van je vader kunt verwerken. Je moeder houdt je tegen. Je kunt niet naar je vader luisteren. Je moeder wil drinken, drinken van jou, jouw energie. Het water symboliseert het levenswater, in dit geval jouw levenswater, dat je moeder zonder dat ze zich het bewust is, van jou steelt. Het is ook je eigen schuld. Je laat het gaan. Je zegt niet 'stop' tegen je moeder, tegen deze inbreker. Zij breekt in in jouw vermogen tot het verwerken van je vaders dood. Je vader wil niet met je praten. Hij zegt alleen maar: 'doe het eens wat rustiger aan, praat eens wat beter met jezelf, zet je leven eens wat beter op een rijtje en haal die chaos weg'. Je bent zelf schuldig aan de inbraak die jouw moeder pleegt. Het is voor jou ook een onbewust excuus om niet teveel na te denken over je vader en het daarmee gepaard gaande verdriet. Dat er dan ook nog letterlijk een inbraak plaatsvindt, is alleen maar het bewijs dat je je wat meer moet beveiligen.
Dood is altijd schijn. Want wat is dood en wat is leven? Wat er voor de geboorte was, was leven en is na de dood van het stoffelijke lichaam ook weer leven. De dood is voor ieder wezen een nieuwe geboorte (kijk maar naar de rups en de vlinder). Het moeilijkste voor ons levende wezens is een onderscheid te maken tussen het gemis van het stoffelijke lichaam en het nog steeds in contact staan met het geestelijke lichaam. Door het gemis van het stoffelijke om ons heen wordt tijdelijk, bij sommige mensen helaas soms voor lange tijd, het contact verbroken dat je geestelijk met het wezen hebt. Gelukkig is in jouw visioen dat geestelijke contact met jouw broer hersteld. Over het verdriet heen is er weer een verbinding. Je weet nu dat wat het voertuig (lichaam) voortbewoog, de geest was. Hij is waarlijk opgestaan. Het louteringsproces is in een nieuwe fase gekomen. Het is niet meer een proces dat in de duisternis gehuld is, maar in het licht van herkenning en weten. Hij liet het je zien. Het is nu aan jou om dat, wat je eigen broer je wilde laten weten, ook werkelijk te geloven en om dan die intense blijheid te voelen die een oneindig bewustzijn ons kan schenken.
Jouw zuster Ria bevestigt dat zij aangekomen is in het land waar zij graag heen wilde gaan, dat zij zich bewust is van haar overgaan en er vrede mee heeft. Zij heeft haar beloofde land gevonden: een warm tropisch land. Het land waar zij toen ze nog leefde, ook graag heen had gewild. Ik moet sterk aan een eiland als Bali denken. Ze stuurt je de ansichtkaart als bewijs dat jullie voor altijd telepathisch met elkaar verbonden zijn en blijven, ook na de dood. Jouw gedichten zullen mede met haar hulp geschreven worden. Twee kunnen meer dan een. Dat deel van Ria is bij jou en blijft bij jou. De vier postzegels zijn symbolen van vier mensen die haar op haar reis naar 'Bali' vergezellen.