Stervensverwerking


Chaos


Ik schrijf je deze brief, omdat ik geen uitweg meer zie in de situatie waar ik me nu al zeker acht maanden in bevind. Enkele jaren geleden is mijn vader overleden en mijn moeder is invalide. Mijn vader heeft de zorg voor mijn moeder indertijd op zich genomen en ikzelf heb een onbezorgd leven gehad. Nadat mijn vader was overleden, heb ik angsten gekend en verder leven vond ik niet meer nodig. Ik miste hem erg. Het was een man die, ondanks al het verdriet en de tegenslagen van mijn moeder en ook van mij, altijd raad wist en oplossingen vond. Ik vroeg me ook constant af of hij wel gelukkig was. Heeft hij nu geen pijn meer? Op een avond ging ik slapen en ineens stond mijn vader naast mijn bed. Hij zei: "Stil maar, ik kom terug." Sindsdien heb ik angst, ik heb een auto-ongeluk gehad, kreeg hyperventilatie, hartkloppingen enz. De huisarts zei tegen mij dat ik overspannen was. De relatie met mijn verloofde is er hierdoor ook niet op vooruit gegaan. Hij is vol begrip, maar dat helpt me niet. Ook uitgaan, sporten enz. helpt niet. Iedere morgen als ik opsta, zie ik de dag niet zitten. Ik heb een vreselijk koud gevoel ten opzichte van alles en iedereen. Ik snap er niets meer van. Het is net of alle idealen en liefde uit mezelf verdwenen zijn. Ik zou zo graag weer die leuke, lieve, spontane meid van vroeger willen zijn. Zeg me alsjeblieft hoe, want ik zak alleen maar verder weg. (Mw. C. P. uit V.)

Als er iemand sterft waar je heel veel van houdt, is het net of een stuk van jou ook sterft. Dat is ook in jouw geval zo. Je vader was iemand, waar je intens veel van hield en die jou, tot aan het moment dat hij stierf, een onbezorgd leven heeft bezorgd. In één klap voelde je je helemaal alleen in het leven staan, omdat de sterke steun die je tot aan dat moment had, je vader was. Daar kon ook jouw verloofde niet mee concurreren. Toch zou jouw verloofde je best kunnen helpen als je leert hem wat meer te vertellen dan je de laatste tijd doet. Dan zul je eenspiegel aan hem hebben voor al die innerlijke spanningen en angsten.Al de afleiding die je nu zoekt, is heel leuk, maar daarmee verstopje in feite dat wat je dwars zit in plaats van het eruit te gooien.Hartkloppingen, hyperventilatie worden meestal veroorzaaktdoor innerlijke spanningen. Je kunt dat ongeveer vergelijken meteen fluitketel op het vuur. Ja, en dan nog deze gemakkelijkemaatschappij die het hartstikke lastig vindt als er iemand te langrouwt om iemand die hij verloren heeft. Dat hoort nu eenmaal bijons weggooisysteem. Je mag wel even verdrietig zijn, maar niet telang, want dan is het niet leuk meer. Want leuk, dat moet het zijn.Laat je zo'n situatie niet opdringen, want het verwerkingsprocesna het sterven van iemand, waar je van houdt, kan wel twee jaarin beslag nemen. Als eenmaal een jaar voorbij is, is het psychischof je een beetje uit de dikke mist komt en naarmate dat tweedejaar verloopt, blijven er van de mist slechts flarden over. Dusneem de tijd ervoor en laat je niet een kortere tijd door anderenopdringen.Wat jouw vader verder bedoelde met "Stil maar, ik kom terug":hij heeft niet bedoeld dat hij nog eens een keer aan jou zouverschijnen, maar dat hij opnieuw geboren wordt. Je sterft aan deandere kant en je wordt hier geboren, je sterft hier en je wordtaan de andere kant geboren. Steeds is er een nieuwe geboortecyclus die reïncarnatie heet.

Gezicht


Drie jaar geleden is mijn geliefde man overleden. Sinds die tijd kan ikmij hem niet meer voor de geest halen. Steeds heb ik het over hem, maarik kan zijn gezicht niet zien. Niemand begrijpt het, ook de dokter niet.Als ik een foto van hem in de hand neem, zeg ik ja, dat is hij. Leg ik defoto weg, dan is het gezicht ook weg.Hoe kan dat nou? (Mw. D. v. B. uit N.)

Iemand die gestorven is, verschijnt later in een droom of toontzich aan een paranormaal begaafd iemand vaak met het gezichtdat hij had, toen hij in de bloei van zijn leven was. In het geval vanuw man zou dat dan zijn tussen de 30 en 40 jaar.Dit betekent dat een overgegane na veel pijn en geestelijkeemoties - dus ook een pijnlijk verwrongen gezicht - zich eerstmoet herstellen van deze klap en het liefst heeft dat anderen, datgezicht, zoals het vlak voor de overgang was, niet waarnemen. Hijwil graag dat u hem u herinnert zoals hij vroeger was: jong,spontaan en vrolijk. Geef hem dus de tijd om zichzelf bewust teworden van zijn situatie en ook de tijd om de geest te latengenezen van de littekens die het stoffelijk sterven op de aura heeftachtergelaten.De boodschap van hem aan u is: laat mij even los. Geef mij,zonder jouw pijn en verdriet te voelen, even de tijd om bewustwakker te worden zodat ik jou daar weer mee kan helpen. Jehoudt me nu vast. Door jouw pijn ervaar ik mijn bewustzijn hiernog niet als bevrijding. Denk met liefde en veel licht aan mij. Tezijner tijd, als ik geheel genezen ben, zal ik mij weer aan je tonenzoals ik vroeger van je hield en met het gezicht, waarvan jij in debloei van ons leven hield.In de meeste gevallen komt dit voor bij iemand die te krampachtigdegene wil vasthouden waar hij of zij van hield en dan bereik jejuist het tegenovergestelde. Zoek afleiding en geef een zieke detijd om te genezen, want iemand die ziek is, kan u nu nog niethelpen. Als hij hersteld is, kan hij dat wel.Zo zie je maar weer dat, wat op aarde in het stoffelijke gebeurt,ook in het geestelijke gebeurt. Bovendien was hij helemaal nietmeer trots op het uiterlijk dat hij had, toen hij stierf. En hij wil ueen gezicht laten zien, waar jullie allebei trots op waren.Als u dus met liefde en begrip hem de tijd geeft, helpt u uzelf ook.

Visioenen


Ik kreeg zes maanden geleden een woning voor mijn gezin. De bewonerliet ons het huis zien en zei: "Binnen één maand kunnen jullie erin, danzij wij weg." Zij gingen naar een kleiner huis. In die week overleed deman en wij kregen die woning al veertien dagen later.Ik heb nooit last van nachtmerries gehad, maar in dat huis begon het.Eerst een man met een baard, een muts op, lachend, heel vriendelijk,dan weer een dame, nou ja, twee keer per week was het raak.Ik kreeg er angsten van. Ik hoorde zuchten achter mij, ik hoorde mamaroepen wat gelukkig mijn man ook hoorde. Het was zo erg dat ik deschuld aan het huis gaf en na één jaar een nieuwbouwwoning kreeg.Alles was verdwenen, ik had nergens meer last van (ik moet erbij zeggendat ik in die woning behoorlijk veel dronk, mede omdat ik mijn oudstezoon verloor).Toen ik ongeveer vier maanden in het andere huis woonde, werd ik 's nachts wakker. Er stond een grote brede kleurling aan het voeteneindevan mijn bed. Hij lachte vriendelijk en zijn handen hielden de rand vanmijn bed omklemd. Het was een knappe man (mijn man is ook eenkleurling). Ik kroop onder de dekens en dacht: niet mijn man wakkermaken, hij gelooft mij toch niet. Toch dwong mijn nieuwsgierigheid mijte kijken en toen ik keek, stond hij daar nog en hij wenkte mij. Ik gilde,mijn man het bed uit, licht aan en . . . niets. Ik huilde, vertelde het hemen hij stelde mij gerust. Drie dagen later kregen we een telefoontje vanmijn schoonmoeder uit de Nederlandse Antillen dat een broer van mijnman door een ongeluk om het leven was gekomen. Ik had die broernooit gezien, ook niet op foto's. Later zag ik foto's van hem en het wassprekend de bewuste man in mijn kamer.Ik ben daardoor erg angstig geworden, maar heb geen nachtmerriesmeer gehad. Ik lees erg veel over paranormale verschijnselen en ben ererg in geïnteresseerd. Ik zou graag van u iets meer willen weten over watik hierboven beschreven heb. (Mw. J. C. D. te R.)

Eigenlijk hebt u zelf al het antwoord op uw vragen gegeven.In het oude huis, waar u woonde, hingen inderdaad nog veelemoties van de vorige bewoners. Vooral het sterven van de laatstebewoner heeft de paranormale inductor naar de vorige bewonernog eens extra versterkt en met uw eigen helderziende aanleghebt u dit waargenomen. De kreet: moeder, heeft de vorigebewoner van het huis geslaakt op het moment dat hij overging,terug naar de oerbaarmoeder.Als je bang bent en drinkt, haal je veel negatieve krachten naar jetoe. Dit betekent niet dat er negatieve en positieve krachten zijn,maar het betekent dat je het negatieve van mens en geest sterkernaar jezelf toetrekt dan de positieve krachten. Maar ik kan hetwel een beetje begrijpen, dat alcoholgebruik van u. Dat had nogerg veel te maken met de stervensverwerking van uw zoon. U waszelf nogal negatief met de dood in het hiernamaals bezig, omdat udit moeilijk accepteren kon. Het is ook hard om iemand van wieje zoveel houdt, te moeten verliezen. Dat zou iedereen moetenbegrijpen. Men kan wel zeggen dat je flink moet zijn enz., maar dat is gewoon onzin. Je moet het verwerken en dat kan heel langduren. Daarbij heb je de hulp van vrienden en kennissen nodig.Maar ja, deze moderne maatschappij is nu eenmaal zo dat allessnel en flitsend moet gaan. Het nieuws van vandaag is voor demeesten morgen al weer verleden tijd behalve voor degenen diehet ook overkomen is. Dan zie je pas hoe weinig vrienden je hebtals het echt moeilijk wordt. Dan word je vaak op jezelf teruggeworpen, omdat men gewoon weg blijft. Het is dan zo van: zit zij er nou nog mee, het wordt nu toch wel wat lastig. Maar een wet is dat, waar in de herfst oude bladeren vallen, in de lente weernieuwe groeien. En zo kwamen er ook nieuwe vrienden die steungaven, een ander soort steun, maar bij iedere andere dag hoortook een ander kalenderblad.Juist in die negatieve periode kwam ook die andere woning, dieoude woning met heel zijn verleden, en de negatieve emotiesdaarvan kwamen nu bij u door. Hetzelfde herhaalt zich nog eenkeer in het nieuwe huis, maar daar was het een duidelijke helderziende waarneming, want dit was toen nog niet gebeurd. Dat hoorde u pas drie dagen later.Ik hoop dat u door de intense ervaringen in uw verleden anderemensen zult helpen een oplossing voor hun problemen te vindenen dat zal u ook zeker lukken, omdat u een diploma hebt van delevensschool. Maar denk niet dat er nog niet meer diploma's tehalen zijn.

Vader en moeder


De achterliggende jaren waren voor mij een beproeving van ziekte enellende. Mijn moeder overleed en amper drie maanden nadien had mijnvader een andere vrouw; sindsdien is hij tegen mij erg lelijk. Hij is ookheel erg ziek geworden en heeft twee keer op sterven gelegen.Nu heeft mijn moeder voor haar dood altijd tegen mij gezegd dat er nahaar dood gekke dingen zouden gebeuren. Mijn moeder had paranormale gaven, ze pendelde ziekten uit.Door deze affaire ben ik al die jaren erg depressief en ik denk dat ik ditgeen jaren meer vol kan houden. Ik wil graag van jou weten of eenoverledene na haar dood nog invloed kan hebben op het verdere levenvan mijn vader en mij. Of is dit het lot. (Mw. E. B. uit V.)

Dat er wel degelijk invloeden van overgeganen naar ons toekomen, hebt u al eerder kunnen lezen. In uw geval ligt het toch wel iets anders.De uitspraak van uw moeder heeft u zo alert gemaakt op allerleinegatieve dingen die na haar sterven plaats zouden vinden dat unu, sorry, zelf een beetje aan black magic doet, want uw vertrouwen in de paranormale gaven van uw moeder was zo groot dat u ook geloofde dat deze dingen zouden gaan gebeuren.U bent daar ook zelf een beetje schuldig aan. Je kunt namelijk opverschillende manieren tegenover een situatie als deze staan enuw manier tegenover die andere vrouw was nu eenmaal niet depositiefste. U zag haar als een indringer. Dat was zij niet, want uwvader heeft deze situatie zelf gewenst. Dat is zijn leven en wat hijdaarmee doet, moet hij zelf weten. Een ieder heeft recht om zelfte kiezen hoe hij zijn leven wil inrichten, ook uw vader.Probeer een beetje anders te denken, dan kunt u ze misschien noghelpen. Want ook die andere vrouw is de slechtste niet. Ze heeftook behoorlijk wat meegemaakt en heeft zo'n hard optreden vanuw zijde eigenlijk niet verdiend. Ik wil het verder laten bij devolgende uitspraak: de suggestie van het leven is het leven zelf eneen negatieve suggestie heeft uw moeder zeker niet gewild. Daarwas zij veel te goed voor.

Symbolen