Boodschappen van gene zijde
De glazen toren
een stem fluistert zacht iets in mijn oor
een hand op mijn schouder maakt mij zonder schrikken wakker
ik kijk om me heen
ik weet dat ik thuis ben bij mijn vrienden in het licht
ik hoor hun lach
en voel de warmte en de liefde
waar ik al jaren naar verlang
in de glazen toren hoog in de wolken
kun je zien wat morgen nog niet weet
in de glazen toren hoog in de wolken
kun je reizen naar de zon en naar jezelf
de toren van verlangen
een sprookje van lang gelee
maar die morgen werkelijkheid zal zijn
geen tranen zo zout als zeeën vol water
geen liefde met een hartstocht die je naaste nog ooit doodt
geen handen die tastend gaan langs muren van honger in hun
ziel
geen kou die paleizen van wijsheid doet bevriezen
Baby van 73 jaar oud
Na de dood van mijn moeder heb ik veel over haar gedroomd. In mijn eerste droom kwam zij me opzoeken en ik vroeg haar of het daar waar ze nu was, mooi was en of ze oma had gezien. Zij antwoordde me dat het er heel mooi was en dat ze erg gelukkig was. In mijn tweede droom liep ik met haar door een straat tot we aan een grote ijzeren tuinpoort kwamen. Achter die poort stond een oud huis. Ze raakte met haar hand die poort aan en het oude huis werd een prachtige villa. Toen ze terug moest, werd de villa weer een oud huis. Er kwamen mensen aan die ik vertelde dat ik mijn moeder gezien had. Ze geloofden me niet, want ze was toch dood. In mijn derde droom zei ze tegen mij dat ze nog een paar keer mocht komen en dat ze dan moest gaan rusten. Toen ze weer terug wilde gaan, vroeg ze of ik met haar mee wilde gaan het graf in. Ik begon te huilen en zei tegen haar dat ik niet onder de grond kon leven. In de vierde droom liep ik door een grote gang. Opeens kwam mijn moeder op me af rennen. Ze lachte en sprong als een kind en toch was ze 73 jaar. Ik vond dat heel zielig. Ze kwam naar me toe en sprong van blijdschap op mijn arm. Opeens hield ik haar als baby in mijn armen. Plotseling stond ik voor een grote trap die ik af moest lopen. Ik durfde dat niet, omdat ik bang was dat ik met haar op mijn arm zou vallen. Aan mijn rokken hield zich nog een kind vast, ik weet niet wie dat was. Ik ging
kijken of ik iemand kon vinden die me kon helpen. Toen ik de gang doorliep, stond ik opeens voor een open raam. Ik werd met een ruk naar buiten getrokken en stortte naar beneden, maar halverwege die val begon ik ineens heel zachtjes te zweven en kwam heel stil en rustig op een bank terecht. Er stonden mensen verwonderd te kijken. Ik wilde hen vertellen dat mijn moeder mij halverwege de val geholpen had, maar ik kon de mensen niet
horen. Omdat ik de mensen niet kon horen, dacht ik dat ik dood was. Plotseling hoorde ik de mensen weer praten en schrok toen ook wakker.
(Mw. M.L.B. uit E.)
Jouw serie dromen zijn weer eens een bewijs van niet alleen een leven na de dood, maar ook van een volgend leven. De eerste droom. De poort die ze aanraakt, waardoor de oude villa verandert in een nieuw huis, is de stoffelijke symboliek voor haar eigen geest die opnieuw gaat huizen in een ander lichaam. Zij geeft daarmee aan dat de geest heerst over het stoffelijke en daar in een eeuwige cyclus in terug kan keren. De tweede droom is het vervolg op de eerste. Zij geeft hierin aan dat zij eerst geestelijk moet herstellen van haar vorige leven en zich met een rustperiode moet voorbereiden op een nieuw leven. In die droom geeft zij jou ook aan dat je, door wat zij jou laat zien, blij moet zijn dat je dat mag ervaren en met haar mee mag maken. Je moet het stoffelijke van het vorige leven vergeten, want een nieuw leven begint niet onder de grond, maar op aarde. Dat wat zij stoffelijk was, heeft zij afgedaan en ze wil zeggen dat je moet stoppen met te treuren over dat wat onder de grond is. Dat is je moeder niet meer. Dat was slechts haar stofjas uit dit leven. Zij leeft en gaat opnieuw leven. De derde droom is dan zo logisch en zo duidelijk dat ik je deze eigenlijk niet hoef uit te leggen. Zij is terug met geest
in de stof. Dat heeft zij jou laten zien en dat moet voor jou bewijs genoeg zijn dat zij daarvoor gekozen heeft en er gelukkig mee is. Een deel van wat zij is, blijft altijd bij je, ook al is zij nu kind. Als moeder laat ze je toch nooit vallen. Als in tijd en ruimte alles met elkaar verbonden is en blijft, is de mens in staat om op één dag of in één minuut of in één seconde miljoenen jaren oud te zijn en toch tegelijkertijd zo jong
als een baby die net geboren wordt.
Demonische gedaante
Ik droomde dat ik in een grote ruimte met veel mensen was die allemaal gereïncarneerde voorouders waren. De reïncarnaties hadden normaal (?) vanaf de geboorte of al tijdens de zwangerschap plaatsgevonden. Mijn 'tegenspeler' in de droom was mijn twee jaar geleden op 36-jarige leeftijd overleden zwager, waar ik het overigens goed mee kon vinden. Maar in hem had een soort reïncarnatie plaatsgevonden, terwijl hij al volwassen was. Ik realiseerde mij dat dat niet goed zat. Ik nam een kruisbeeld en toen het uitgestraalde licht (geen schaduw) van dat kruisbeeld mijn zwager trof, schrompelde hij weg tot een demonische gedaante die ik niet meer nader kan omschrijven.
(Ir. J.M.R. uit V.)
Aangezien er in uw familie nog een hechte band heerst, houdt men het liever onder elkaar. Het kost enige tijd om een vreemde eend in de bijt te accepteren en helemaal hon
derd procent familie zal hij nooit worden. Dus ook een reïncarnatie in de familie moet als uitgesloten worden beschouwd en dan kan er een dubbelgebeuren plaatsvinden. Iemand in de familie raakt zwanger. Dit hoeft maar een maand geduurd te hebben en de vrucht laat los. Dit hoort bij uw droom. Uw ex-zwager mocht nog niet terugkomen. Zijn capaciteiten zouden onvoldoende begeleid kunnen worden binnen de heerstende richting qua beroep e.d. binnen de familie. Het al geschapene moest ongedaan worden gemaakt door het kruisbeeld in uw hand.
Hemeltelefoon
Op 25 juli van dit jaar is mijn zwager door zelfmoord om het leven gekomen. Het was op de verjaardag van mijn zoontje. Wij hadden al een hele tijd op hem zitten wachten. Mijn schoonzusje, haar vijf weken oude zoontje en mijn schoonmoeder waren er al de hele dag. Mijn zwager ging met een kennis fietsen en zou daarna ook bij ons komen. Maar om negen uur 's avonds was hij er nog niet en de telefoon werd ook niet opgenomen. Daarom gingen mijn schoonzuster en haar moeder naar huis en ze zouden mij bellen zodra ze er waren. Na 25 minuten belde de politie en vertelde mij van de zelfmoord. De eerste dagen bij mijn
schoonzusje en ook daarna had ik steeds het gevoel dat hij bij mij was. Zodra er iemand binnenkwam, werd dat gevoel minder. Soms dacht ik dat het maar verbeelding was, een soort schuldgevoel. Na een voorval in de familie pakte hij me namelijk een keer vast en zei: 'ik heb het zo moeilijk.' Ik ben daar toen niet op ingegaan. Toen ik weer een paar dagen thuis was, had ik echter een vreemde droom. Ik was alleen met mijn oudste zoontje een dag uit en opeens was ik op een plek waar ik nog nooit eerder geweest was. Er stond een groot huis met een speeltuin. Ik zei tegen Robbert: 'Blijf jij maar even hier, want ik moet binnen iets doen.' Toen ik binnenkwam, zag ik mijn zwager achter de bar staan. Ik schrok en vroeg hoe dat nou kon. Hij was toch dood. Hij beaamde dat, maar zei dat dit wel kon. Toen vroeg ik hem: 'Waarom heb je het nou gedaan? Hoe kon je? Jullie hebben toch een kindje?' Hij zei toen: 'Nu heb ik eindelijk rust. Maar als ik had gewild dat jullie het waarom hadden geweten, had ik wel een brief achtergelaten. Daarom vertel ik het nu ook niet.' Toen zag ik een telefoon en vroeg ofik mijn man mocht opbellen. Hij zei ja en begon te lachen. Ik belde, maar kreeg geen contact. Mijn zwager zei toen: 'Ja, maar dit is geen telefoon voor de aarde.' Toen werd ik wakker.
(Mw. D.B. uit A.)
Dat laatste met die telefoon is heel erg logisch, want de boodschap die je zwager wilde geven, was bestemd voor jou, omdat je hem beter zult begrijpen dan wie ook. Dat komt omdat je meer afstand van de zaak hebt genomen. Stel je de paniek maar eens voor die zou zijn uitgebroken als zijn vrouw zoiets in een droom had beleefd. Het geen contact krijgen geeft verder aan dat de zaak niet rond is. Er komen nog meer boodschappen, misschien niet zozeer in een droom maar meer betrekking hebbend op het geestelijk inzicht in jezelf naar hem toe. Hij heeft zelf ook nooit kunnen verklaren waarom hij zo naar binnen gekeerd was. Het is voor mij moeilijk om dat gevoel onder woorden te brengen, omdat ik zelf zoiets nooit zou doen, maar ik voel hem wel erg goed aan. Er was iets in zijn leven dat ik steeds meer ging overheersen. Met de dag werden het gevoel en het verlangen naar dat ongrijpbare deel in hem tastbaar te maken groter. En het verlangen werd ten slotte de dood. Hij was ook bang dat hij anderen in de toekomst veel pijn zou kunnen berokken door de koude die hij in zichzelf voelde en die hij misschien over zou brengen naar anderen. Dat wilde hij per se niet. Daarvoor hield hij te veel van jullie. Ik vind het altijd moeilijk om te praten over dit soort onderwerpen, maar je kunt er vaak toch niet omheen, omdat ieder mens er eens mee te maken krijgt. Het ergste ervan vind ik altijd dat er niemand bij hen is om een hand vast te houden of ze te steunen. Dat mag nu eenmaal niet in deze maatschappij. En dat stukje eenzaamheid blijft vaak bij de nabestaanden hangen. Juist door deze vorm van taboe is de klap ook zo groot. Degene die het wil doen, weet dat er een taboe op rust en durft er daarom niet over te
praten. En als er toch een seintje gegeven wordt, is het vaak een heel voorzichtige en wordt hij niet serieus genomen. Het zou anders moeten zijn. Er zou wat vrijer over gepraat moeten worden. Ik denk dat er dan nog veel zielen gered zouden worden. Wanneer de betonnen muur wordt weggehaald, wordt het bespreekbaar. Maar net zoals het met je zwager is gegaan, gaat het met een heleboel mensen. Het is zo'n aardige, behulpzame, maar wat stille jongen. En na zoiets zeg je dan: hoe kan dat, juist omdat hij zo rustig was. En dat is nu het probleem. Er is hem nooit gevraagd waarom. In ieder geval bewijst jouw droom dat jouw zoon Robbert goed door je zwager begeleid zal worden, want hij mocht
bij het grote huis in de speeltuin spelen. Dat betekent de speeltuin van je jeugd en dat jouw zoon niet zo'n jeugd krijgt als je zwager, waaruit uiteindelijk zijn daad is voortgevloeid. Ik denk dat de betekenis van zijn boodschap voornamelijk is dat hij zijn kind en de andere kinderen in de familie behoedt voor zo'n jeugd.
Hoofd
Op 28 februari 1981 is mijn vader plotseling overleden. Ik zat er heel erg mee dat ik geen afscheid van hem had kunnen nemen. Ongeveer een half jaar later droomde ik dat we op weg waren naar de begrafenis van mijn vader. Opeens kwam mijn vader naar me toe en nam me in zijn armen. Toen hij weg wilde gaan, vroeg ik of het echt moest. Hij zei: 'Ja, het is tijd.' Ik zag hem weggaan en voordat hij de kist in moest, werd ter hoogte van
zijn schouders zijn hoofd afgehakt en in de kist gelegd. Ik kan dit niet vergeten en vraag me steeds weer af wat het betekent. Daarna heb ik nooit meer van hem gedroomd. (Mw. L.C. uit L.)
Dit symbool is wel erg plastisch in jouw droom tot je gekomen. Zoals je het gezien hebt, is het geestelijk niet. De symboliek ervan houdt in dat je je eigen leven moet gaan leiden met de mensen die je nu nog hebt en die nu nog van je houden. Dat wilde jouw vader je zeggen. Daarom wil hij dat je met jouw hoofd niet te veel aan hem denkt, anders wordt jouw dagelijkse leven een puinhoop. Met de dood kun je niet leven, want het woordje leven betekent al dood. Je wordt geboren en sterft aan de andere kant. Als je daar weer bent, zul je zeggen: deze boom ken ik al, daar heb ik al zo vaak mijn naam in geschreven. Het verschil tussen leven en dood is slechts een verschil in bewustzijnsniveau. Als je op aarde bent neergezet, heb je een taak hier. Sterf je, dan heb je een taak aan de andere kant. Jouw vader wil zeggen: ik heb mijn taak hier en jij hebt je taak op aarde. Daarom zei hij ook dat het tijd was om te gaan. Wees ervan overtuigd dat de geestelijke banden tussen mensen, planten en dieren eeuwig en tijdloos zijn en geen enkel sterven kan dat ooit ongedaan maken.
Kraaien
Vanaf mijn negentiende jaar heb ik vaak dromen waarin ik overleden mensen zie die ik heb gekend. Ik wil graag enkele dromen vertellen in de hoop dat u me kunt zeggen wat de betekenis van deze dromen is. Het begon toen een oude vrouw, die naast ons woonde, overleed. Een paar dagen later - ik was half slapend, half wakker - vloog er een kraai over ons heen die krijsend weg vloog. Een paar jaar later in een andere stad gebeurde hetzelfde weer. Mijn overleden moeder en mijn overleden broer staan vaak 's nachts naast mijn bed en dan praat ik met ze.
(Mw. A.L.B. uit V.)
Een deel van de mensen die je in je leven lief hebt gehad, blijft altijd bij je. Datgene van hem of haar waar je van gehouden hebt en wat jou met raad en daad terzijde stond,
blijft hetzelfde doen als zij overgegaan zijn. Vooral als je veel problemen hebt zoals jij. Jij bent nogal een zwaarmoedig type en je hebt enorm vaak in een soort geloofscrisis gezeten. Eigenlijk is dat totaal onnodig. Je hebt immers zelf in je dromen of uittredingen - je mag van mij beide woorden gebruiken - vaak het bewijs gehad dat er meer is dan dit leven alleen. Dat zou eigenlijk je geloof in een totaal gebeuren - daarmee bedoel ik dat wij allemaal tot één grote geestelijke eenheid horen - moeten versterken, omdat je eigenlijk meer overtuigende bewijzen hebt gehad dan menig ander.
En nu de kraaien. Bij ons in Nederland is op de een of andere onbegrijpelijke manier de kraai een soort boodschapper van de dood geworden. Het zou best eens ontstaan kunnen
zijn, doordat wij de kraai als een persoonlijke vijand ervoeren vanwege zijn diefstallen. Maar voor de Kelten en Noormannen was de kraai de boodschapper van het goede. De Noormannen geloofden dat, als er iemand was overleden en er een paar dagen later een kraai schreeuwend over je heen vloog, de geest van de overledene veilig in het Walhalla was aangekomen. In uw geval betekent het dus dat de overleden personen een laatste boodschap gaven dat het goed met hen was en dat zij zich totaal bewust waren van
hun sterven en er zelfs na een lang lijdensproces blij om waren eindelijk in hun Walhalla aangekomen te zijn.
Lange weg
Een paar weken geleden droomde ik over mijn moeder die al 28 jaar geleden gestorven is.
In die droom zag ik een hele mooie, lange weg. Aan het einde van die weg zag ik mijn moeder staan. Zij lachte en beduidde mij met haar mond en handen: kom, want je hoort bij ons. Maar ik riep: 'moeder, moeder, ik wil nog niet.' Ik verzette mij hevig in mijn droom en slaap. Mijn vriend zei dat het klonk alsof ik om mijn moeder riep om mij te hulp te komen. Ik zag langs die weg ook nog andere bekenden staan: mijn opa, mijn oma, een tante en ook nog een vriend van mijn vriend die ik nooit gekend heb. Deze laatste komt bijna iedere nacht terug in het huis van zijn (en mijn) vriend. Hij is een jaar geleden aan een hartaanval overleden. Wat zou die vriend van mij willen?
(Léon B. uit D.H.)
Léon, die lange weg geeft al aan dat het niets met jouw dood te maken heeft. Zij wil je niet stoffelijk naar de andere kant roepen, maar geestelijk. Jouw droom geeft aan dat er meer diepte in je leven moet komen. De tijd van oppervlakkigheid is voorbij. Je hebt
al te lang naar uiterlijkheden gekeken. Maar de mens is niet alleen lichaam, maar ook geest. Dat de weg nog lang is om die geestelijke basis te bereiken, is zeker, omdat je onbewust altijd angst hebt gehad voor de dood en het leven na de dood. Over die drempel zul je eerst heen moeten. Dan pas kom je echt thuis in je eigen geestelijke baarmoeder.
Deze staat van bewustzijn zul je niet kunnen bereiken door je alleen maar geestelijk te oriënteren. Daar zul je ook je handen bij moeten gebruiken. Je handen zie ik heel sterk
voor me. Het zijn handen waar nauwelijks stoffelijk werk mee gedaan wordt. Je zult met je handen moeten werken, vooral met hout. Wat je op aarde schept, schep je ook in de geest en die twee - stof en geest - zullen dan inje innerlijk in balans komen. Dan pas zal dat nu wat onsamenhangende leven van je fundament krijgen. Dat is waar je moeder en de gestorven vriend van je huidige vriend naar wijzen. Jullie zijn elkaar pas waard, als je het anders doet dan in de vorige relatie die je vriend had. Samen een geestelijke
eenheid vormen, maar toch geheel vrij zijn in het creëren van nieuwe vormen en contacten om je heen. Bovendien is het zo dat, als je mensen gaat helpen die leven, je automatisch mensen die gestorven zijn helpt om zich bewust te worden van het leven aan gene zijde. Daar hebben zij net zo goed menselijk begrip voor nodig. Of het nu de overgeganen zijn of mensen uit de stof maakt weinig verschil. Of je nu elkaar hier op aarde ziet of geestelijk contact hebt met degenen die uit onze tijd gestapt zijn, maakt geen verschil. Het blijven dezelfde geestelijke individuen. Om dit een beetje te leren begrijpen, raad ikje aan te mediteren of op yoga te gaan. Ga veel wandelen langs het strand, het liefst als het niet zulk mooi weer is en de zee een beetje wild is. Want de kopie van die stoffelijke zee is de geestelijke zee in ons en om ons heen die altijd en eeuwig van vorm verandert. Er is namelijk niets onzekerder dan zekerheid. Dat geldt voor ons allemaal. Succes ermee.
Levenswater
Een vrouwtje hier in de flat is eind april 1984 aan kanker gestorven. Ik had geen speciaal contact met haar. Wel maakten we af en toe een praatje en zes jaar geleden is ze eens op de koffie geweest. Ze liet haar man en zoontje van dertien jaar achter. Nu
heb ik in korte tijd al driemaal van haar gedroomd. In mijn dromen is ze al overleden, maar toch zijn we aan de praat. De eerste keer wilde ze haar man en zoon zien, wilde ze zien hoe het ging zonder haar. Ik probeerde haar bij haar eigen huis naar binnen te laten gaan, maar dat wilde ze niet, omdat er te veel herinneringen waren. Toen hebben we samen naar binnen gekeken. In de tweede droom kwam ik haar tegen. Ze vertelde mij dat
ze toestemming had gekregen om hier te zijn. Ze had medicijnen gekregen om de pijn een beetje te verlichten. Ze kreeg er wel vreselijke buikpijnen van en was behoorlijk misselijk. Het was er, geloof ik, moeilijk en ze wilde niet terug. Dus probeerde ze
het zo lang mogelijk uit te houden. In de derde droom zat ik op een vissersboot. Ik was aan het makrelen of zoiets dergelijks. Ik moest hengels, tuig en voer hebben en had daarvoor f10 nodig. Ineens was ze er weer en gaf mij het geld. Ze had er toch niets aan. We praatten weer wat en het bleek dat ze niet kon wennen. Ze had het er erg moeilijk mee
dat ze iedereen zomaar in de steek had gelaten (ze was namelijk binnen drie weken dood).
Nu heb ik mijn dromen aan een buurvrouw verteld en die zei me dat ik hier voorlopig maar niets over aan de man van de vrouw moest vertellen. Ik moet volgens de buurvrouw wachten
tot ze weer eens bij me komt om te zeggen dat alles nu goed is. Maar ik weet het niet. Misschien wil ze juist wel dat ik het vertel.
(Mw. S.R. uit H.)
In de eerste plaats wil ik je zeggen dat je naar mijn mening een vliegende Hollander bent. De oorzaak daarvan is het feit dat je op een flat woont. Je zit te dicht op andere mensen en aangezien je onbewust zeer veel paranormale gevoelens opvangt van andere mensen, heb je de neiging om daarvan weg te lopen. Omdat je het je ook niet bewust bent, zit de mogelijkheid er natuurlijk niet in om je ervoor af te sluiten. Van iets, waar je je bewust van bent, kun je gemakkelijk afstand nemen van iets waar je je niet bewust van bent, nauwelijks of helemaal niet. Daarom heb je vaak de neiging om het huis uit te gaan. Het zou het beste zijn als je een eengezinswoning te pakken zou kunnen krijgen. Het zit er ook wel in dat dat gebeurt. Dat zal je een hoop innerlijke rust teruggeven. Voordat ik in ga op de drie uittredingen die je hebt gehad, raad ik je aan op het moment dat je gaat verhuizen, deze ervaringen te vertellen aan de betrokken buurman en ook mijn antwoord erop aan hem te laten zien. De eerste ervaring is voor jou en de familie het bewijs dat zij slechts lichamelijk gestorven is en niet geestelijk. En juist het feit dat jij een neutrale persoon bent die deze ervaring heeft gehad, kan een bewijs zijn voor de familie dat zij er nog is. Zij wil zich niet direct aan hen laten zien, maar ze
wil wel kijken hoe het met hen gaat. Dat ze dit niet rechtstreeks deed, komt omdat deze mensen geen enkele ervaring hebben met een leven na de dood en daar ook nauwelijks of nooit aan gedacht hebben. Bovendien was de situatie in dat huis op dat moment nog zo labiel dat zij zich daar alleen maar wild geschrokken zouden zijn en daardoor zouden ze hun vrouw of moeder eerder gezien hebben als een spookbeeld dan als een mooie ervaring en een bewijs dat zij nog steeds voor hen wil zorgen. De tweede droom waarin zij vertelt dat zij medicijnen had voor de pijn, bewijst dat zij nog niet geheel los is gekomen uit het stoffelijke bestaan en het er toch nog vrij moeilijk mee had om haar lichamelijke gevoelens te ontkoppelen van haar geestelijke nieuwe zijn. De medicijnen zijn slechts
symbolische medicijnen. De huilbuien waarvan zij vertelde, moet je dan ook zien als een kosmisch verwerkingsproces waarin geestelijke herinneringen aan een lichamelijke pijn
door huilbuien afgestoten worden en voor een bevrijding daarvan zorgen. De derde uittreding is een boodschap aan jou. Als je in de toekomst een hulpmiddel of geestelijke hulp - hier symbolisch gezien als hengel- nodig hebt om daarmee de mensen die problemen hebben - met hun leven dus dreigen te verdrinken in de levenszee met waarschijnlijk zeer extreme problemen - te helpen, dan zal zij voor jou de hengel betalen. Dat wil zeggen dat zij jou een helpende hand zal toesteken bij die hulp. Je kunt er dan ook zeker van zijn dat je het nooit alleen hoeft te doen. Misschien, nee voor mij staat het als een hengel boven water, dat je er nu een geestelijk familielid bij hebt gekregen. Dat wat je zo goed kon gebruiken in stoffelijke zin, ik bedoel familie, is zij nu voor jou geworden, maar dan niet stoffelijk maar het is een geestelijke tweelingziel, waarmee
je samen nog veel positief werk zult kunnen doen.
Navelstreng
Ik schrijf je deze brief niet voor mezelf, maar voor mijn negen jaar oudere zuster.
Onze moeder is twee jaar geleden gestorven en vanaf die tijd komt ze steeds bij haar aan de deur. Ze wil naar binnen, is heel boos en heeft een groot kruis op haar voorhoofd. Ze komt niet als de vrouw die ze was toen ze stierf, maar als jonge vrouw. Mijn zusje wordt dan erg bang en doet de deur dicht, maar dan volgt hetzelfde ritueel aan de achterdeur.
André, kun je mij vertellen wat dit betekent? Mijn zusje raakt hiervan helemaal overstuur en durft bijna niet meer te gaan slapen.
(Mw. C.v.E. uitM.)
Uw zuster ziet uw moeder als een jonge vrouw. Dat bewijst dat zij zich zeer bewust is aan gene zijde en al zover is geëvalueerd dat zij ook anderen kan helpen. Met die boosheid op uw zuster wil ze zeggen: meid, je moet zelfstandig worden, je houdt te veel aan vroeger vast. Je stelt je veel te afhankelijk van iedereen op. Je moet ook niet zoveel aan mij denken, maar zelf een volwassen mens worden. Je moet de navelstreng naar mij toe doorknippen. Die geestelijke band blijft toch altijd. Maar je bent nu zelf moeder en je zult je moeten gedragen als een volwassen vrouw zodat je je kinderen kunt meegeven wat ik jou meegegeven heb. Het kruis op het voorhoofd wijst er in de eerste plaats op dat je zuster onnodig lijdt. In de tweede plaats wijst het kruis op het voorhoofd op de pijnappelklier, ook wel de plaats waar zich het derde oog bevindt. Het wil zeggen dat geest en lichaam uit balans zijn. Je moet van je lichaam op zijn tijd genieten, dan zijn de geestelijke hoogstandjes veel gemakkelijker te bereiken. Ik raad je zuster aan om een sensitivity-training te gaan doen of een cursus 'spreken in het openbaar'. Ik denk dat dat haar een stuk kan helpen om naar buiten te komen. Zij moet zorgen dat ze haar zelfmedelijden aan de kant gooit en, misschien door zo'n training, niet in deze situatie blijft hangen.
Oma
Zo'n tien jaar geleden is mijn oma overleden na een ongelukkige val van de trap. Een dag voor haar overlijden zijn mijn broer en ik samen naar haar toe geweest. Ze kon niet meer praten. Ze hield de hand van ons beiden vast en op haar manier sprak ze tot ons, maar helaas konden wij haar niet verstaan. En nu is mij een aantal jaren geleden iets overkomen dat ik nog steeds onverklaarbaar vind. Terwijl ik sliep, zag ik ineens een
soort licht. Ik kon zien dat het mijn oma was en ze hield volgens mij mijn hand weer vast. Ik huilde en zei dat ze weg moest gaan. Maar ze drong erop aan dat ik luisterde, eerder zou ze niet weggaan. Ze zei ongeveer dat ze bij alles wat ze gedaan had het beste
met mij voor had gehad. Ik ben er nadien nog lange tijd mee bezig geweest. Als ik dat
aan anderen vertelde, lachten ze me uit. Maar in mijn ogen is ze in die nacht echt bij mij geweest en heeft ze gevoeld dat ik daar al lange tijd mee bezig was. Een andere verklaring heb ik er niet voor.
(Mw. D.K. uit Z.)
Mevrouw, ik vind uw ervaring prachtig. Menigeen zou hier jaloers op zijn om zo'n blik in de tijdloosheid te mogen werpen en dat op dat moment uw oma, die u dat niet meer kon zeggen toen ze stierf, alsnog na haar dood tot u kon komen om u te laten voelen en zien dat de dood niet bestaat. Dat stukje verdriet dat zij nog had, is heel begrijpelijk. Als
je lichaam sterft met ziekte en veel pijn of in dit geval door een ongeluk, moet de aura, het onzichtbare lichaam om ons heen, ook herstellen van die schok of pijn en blijft zich dus in de geest nog een tijdje bewust van wat hij lichamelijk heeft meegemaakt. Echte pijn doet het dan niet meer. Je zou het het beste kunnen vergelijken met een enorme huilbui van opluchting na een ziekteperiode, wanneer het lichaam weer bevrijd is van pijn, maar wel erg verzwakt is. Want opluchting was het voor je oma en heel positief ook. Dat bewees zij wel door zich te laten zien in een prachtig licht.
Oma's
Ik zou graag willen dat je me een droom uitlegt die mij nog steeds achtervolgt. Wat ik ook probeer, ik kom er niet los van en dat beangstigt mij. Je moeten weten dat ik in vier maanden tijds mijn beide oma's heb verloren waar ik altijd een goede band mee had. Ik hield erg veel van hen en zag ze, voordat ik trouwde en verhuisde, bijna dagelijks. Toen de eerste oma stierf, ben ik er heel ziek van geweest. De dokter zei dat het mijn emoties waren. Bij het verlies van mijn andere oma ging het beter, omdat ik erop voorbereid was hoewel het sterven van die oma toch nog plotseling kwam. Ik droomde namelijk, ongeveer anderhalve maand na de dood van de oma die het eerst overleed, dat zij mij kwam halen. Ze nam me mee naar het ziekenhuis waar ze gestorven was. Ze deed
een deur open en daar zag ik mijn andere oma liggen. Mijn moeder zat ernaast en hield haar hand vast toen ze stierf. Toen werd ik wakker en ik wist dat het zou gebeuren. Ik heb het alleen tegen mijn man verteld. Drie weken later gebeurde het precies zoals ik het gedroomd had. Zelfs de kamer was dezelfde en ook hield mijn moeder haar hand vast. Dat vertelde ze me later. Ik was er namelijk zelf niet bij. Anderhalve maand later kwam er weer een droom. Nu kwam mijn oma die het laatst gestorven was, mij halen en nam mij mee naar een gebouw waar het heel plechtig was. Oma zei niets, hield alleen mijn hand vast. We liepen nog verder het gebouw in. Ik zag allemaal vreemde mensen die in het wit gekleed waren, net zoals mijn oma. Ik keek rond. Niemand praatte. Toen zag ik opeens mijn oma staan die het eerst gestorven was. Ze lachte naar me en kwam een beetje dichter naar mij toe. De andere oma gaf mij toen een bos bloemen en zei: 'Wees maar niet bang,
je hoeft niet bang te zijn.' Dit herhaalde ze drie keer en toen werd ik wakker.
(Cora J. uit S.)
De oma die het laatst gestorven is, neemt je mee naar het geestelijke ziekenhuis aan gene zijde, waar het onstoffelijk lichaam dat verwerken kan wat het stoffelijke lichaam heeft meegemaakt. Dat betekent dat het onstoffelijke lichaam de herinnering aan het lijden dat het stoffelijke lichaam heeft moeten ondergaan, verwerken kan in het geestelijk ziekenhuis. Ik heb deze ervaringen meermalen gehad met mensen die ik goed heb gekend, bijna precies zoals jij nu beschrijft. Ik ken heel veel mensen met een gelijksoortige ervaring. Dat geeft mij alleen maar weer en sterker opnieuw het bewijs
dat er meer is dan dit leven alleen. Wees dus blij en gelukkig met deze ervaring, want de oma's die daar nu zijn, zijn niet meer bang en hebben geen pijn meer. Dus waarom doe jij je nog de pijn van de angst aan. Als je zoiets moois als dit hebt mogen ervaren, hoeft dat toch niet. Voor de rest vind ik jouw brief zo mooi en duidelijk dat ik er niets aan toe te voegen heb.
Rug
Sinds de dood van mijn man droom ik veel over hem. Eén droom komt met tussenpozen van circa tien dagen regelmatig terug. Ik sta in de keuken. Dan is Wim, mijn man, daar en hij zegt: 'Kind, ik kom even kijken hoe jij het maakt. Maar je weet, ik ben dood en moet weer terug.' Voor ik mijn handen op kan heffen, is hij weg. Maar wat ik zo frappant vind, is dat ik hem altijd op zijn rug zie, of hij nu in een menigte is of met onze kleinzoon aan het voetballen is, altijd die rug. We waren 37 jaar getrouwd en helemaal op elkaar afgestemd. Wat hij dacht, zei ik en ook andersom. Soms begonnen we tegelijk met dezelfde woorden te praten over hetzelfde onderwerp. En nu kan ik dit niet begrijpen. Hoewel hij niet meer bij me is, houd ik nog zielsveel van hem en praat veel tegen hem.
(Mw. S.S. uit Z.)
De keuken was voor Wim, uw man, heel belangrijk, want hij vond dat u altijd het lekkerste van de hele wereld kon koken. Uiteindelijk heeft zijn lichaam door uw koken 37
jaar lang gezond bij u doorgebracht. En dan zegt hij: 'Ik kom even kijken, hoe je het maakt.' Dat is, dacht ik, bewijs genoeg voor u om te weten dat dood niet bestaat. Hij blijft u net zo begeleiden en helpen als hij dat deed toen hij stoffelijk bij u was.
En nu die rug. Ik kan mij wel voorstellen dat u dat een beetje raar vindt, maar zo heb ik het echter ook vaak gezien. Een paar jaar geleden droomde ik op een nacht dat ik een
vriend van mij zag. Ik wist dat hij het was, ook al zag ik hem op de rug. Hij was op weg naar een station. Dat station leek mij ergens in Oostenrijk of Zwitserland te liggen. Twee dagen later hoorde ik dat hij was verongelukt op de dag, nadat ik die droom had gehad. Dus iemand op de rug zien betekent dat hij nog op reis is, nog niet bij het uiteindelijke doel aan de andere kant is waar hij moet zijn. En dat wil hij ook nog niet, want hij heeft nog te veel te doen. Hij is heel veel bezig met uw kleinzoon die ontzettend veel op hem lijkt. Let u maar eens op hoeveel karaktereigenschappen, hobby's en uitspraken deze kleinzoon heeft die uw man vroeger ook had. Hij is net zo praktisch en actief als uw man was. Verder betekent die rug nog een stukje bescherming: achter iemand zijn rug kunnen staan. Iemand die zich vóór jou opstelt als een soort buffer. Dat blijft hij voorlopig ook nog doen, want jullie horen heel sterk bij elkaar.
Zelfmoord
Ik heb drie keer over mijn vader die zelfmoord heeft gepleegd, gedroomd. In de eerste droom ging ik met hem op een boot. Hij zei tegen mij: 'Ga mee, dan laat ik je iets zien.' Mijn oudste zus was er ook bij. Hij liet me toen zien waar hij in het water lag, wees op mijn zus en zei: 'Zij heeft het gedaan.' In mijn tweede droom waren drie kamers met schemerlampen. Ik ging naar binnen, maar kon niet verder, omdat er een plas water lag. Ik zag mijn vader die tegen me zei, dat ik niet verder mocht gaan. In de derde droom lag hij in de tuin, toen ik daar met mijn jongste zusje langs kwam. Hij vroeg of ik een glas sinas wilde hebben en hoe het met mijn moeder ging. Ik moest mijn moeder vertellen dat het goed met hem ging en toen zei hij: 'Ga nu maar.'
(Mw. A.M. uit S.)
Beste Anneke, jouw drie dromen wijzen op een verwerkingsproces van je vader na de zelfmoord die hij gepleegd heeft. In de eerste droom laat hij jou de plaats zien in het water en wijst dan jouw zus aan met de woorden dat zij het heeft gedaan. Daarmee bedoelde hij niet dat jouw zus de schuld heeft, maar hij zegt daarmee dat hij zich nooit duidelijk heeft kunnen maken tegenover vrouwen, daardoor niet zo goed met hen om heeft kunnen gaan wat hij eigenlijk toch wel graag wilde. Hij kon het niet uitleggen. Hij heeft alles in zichzelf opgekropt en dat leidde ten slotte tot zijn dood. Ik zie vooral problemen vroeger met zijn moeder en zuster. Zijn vader was nogal autoritair en dat gedrag heeft hij overgenomen. In de tweede droom wordt het al wat beter. Er is alleen
maar een plas water. Geestelijk is hij dan al weer een stukje dichter bij de bevrijding uit zijn stoffelijke lichaam. Er zijn daar drie kamers met schemerlampen. Die drie kamers zijn het symbool voor je moeder, je zus en jij, en de schemerlampen geven aan dat hij jullie toch een lichtje geeft. Dat betekent ook leven. In de derde droom maakt hij zich los van jullie, maar toch niet voordat hij jou een glas sinas heeft gegeven en dat betekent heel duidelijk dat je altijd moet zorgen genoeg vitamime C in je lichaam te krijgen, anders word je ziek. Denk met veel liefde aan hem, want ondanks dat hij dit leven niet meer zag zitten, kan hij nu meer van jullie houden dan daarvoor, omdat hij geestelijk nu veel meer begrijpt.
Onzichtbare helpers