Geluiden
De vos
Toen ik op een avond in bed lag en nog niet sliep, werden mij opeens twee stenen voor de ogen gehouden, een donkergroene en een paarse. Beide waren zwart geaderd en in druppelvorm, zoals in een kettinkje. Een ander voorval overkwam me terwijl ik op de brommer reed; een stem riep zeer duidelijk en gebiedend mijn naam in mijn hoofd. Ik dacht dat het een waarschuwing was en ik ben toen zeer langzaam gaan rijden. Hetzelfde gebeurde me een keer tijdens normale huiselijke bezigheden. Nu was het een andere stem, vaag bekend. Graag zou ik willen weten of ik me deze dingen inbeeld en ze moet negeren of dat het werkelijkheid is en ik er wel aandacht aan moet schenken. Er gebeuren namelijk wel meer dingen waar ik vraagtekens bij zet. (Marian V.S. uit H.)
Toen ik je brief las, zag ik steeds een vos, de vos als sjaal om de nek van een oud vrouwtje dat je oma is geweest. Zij was een vrouw die nogal van wanten wist, om niet te zeggen vaak een lastig vrouwtje. Je bent dat vroeger ook een tijdlang geweest en je hebt geprobeerd dat kost wat het kost te veranderen. Maar zoals ik je zie, is dat nogal krampachtig gegaan en langs lijnen die af en toe weinig bevredigend zijn. Over de mening van een ander moet toch echt nagedacht worden voordat je met een tegenargument komt. Dat argument houdt dan ook voor jou het absolute in: zwart-wit. De ogen van de vos zijn de stenen die je zag. Het ene oog is donkergroen en wijst op het bos waar de vos leeft, de vos die je moet gaan beschermen. En daarmee bedoel ik de dieren waar je je voor in moet zetten: Greenpace. Je moet daarin actief blijven. Het andere oog is het violet-paarse. Dit wijst op de geestelijke mogelijkheden en vooral op paranormale gaven. De waarschuwende stem is daar al een voorbeeld van. Dat je daar naar moet luisteren en het niet van je af moet zetten, heb je wel bewezen, omdat het goed is afgelopen.Dit soort dingen overkomt mij ook regelmatig. Zo kreeg ik laatst op een snelweg een waarschuwing dat ik een vrachtwagen even niet moest passeren. Ik bleef dus achter hem rijden. Ineens ging hij slingeren en ik kon de chauffeur door een toetertje en een lichtje weer wakker schudden en zo op het rechte spoor zetten. Dit zijn hele nuttige paranormale ingevingen waar je ook andere mensen soms mee van dienst kunt zijn. Dat geldt ook voor jou. De boodschap die je oma je geeft, is niet zo te worden als zij was, maar wel een deel van haar strijdlustigheid in positieve zin te gebruiken. En zeg nu niet eigenwijs: dat snap ik niet. Je snapt het wel. Je lijkt verdomd veel op haar. Schaam je daar niet voor. Wees er trots op en doe af en toe net als de vos: pas je kleur aan in de winter, pas je kleur aan in de zomer. Daarmee bedoel ik: wees diplomatiek, maar gebruik je mondje wel op tijd. Een vos kan wel zijn haren, maar niet zijn streken verliezen. Die streken kunnen best positief zijn als je ze als vos onder controle hebt.
Jan
In mei 1982 is een goede vriend van ons door een ongeval in de bouw om het leven gekomen. In september van dat jaar is onze dochter geboren en vanaf die tijd gebeuren de meest vreemde dingen in ons huis. De eerste keer was op een zaterdagavond. Mijn man zat alleen op de bank in de kamer. Ik was in de keuken. Opeens riep mijn man me en keek naar de zware olielamp die boven de tafel hangt. Deze was uit zichzelf beginnen te slingeren. Wij dachten eerst aan tocht of iets dergelijks, maar konden niets ontdekken. De plantenhangers in de kamer bewogen niet. Na verloop van tijd hoorden we iemand voor de deur. Ik ging kijken, maar er was niets. Toen hoorden we iets in de gang lopen. We gingen kijken: weer niets. Dit is wekenlang doorgegaan, altijd 's nachts of 's avonds. Een paar weken geleden was mijn man wakker voordat de wekker afliep. Hij hoorde iets of iemand naar beneden komen op de trap van de zolder naar de eerste verdieping. Hij is gaan kijken, maar er was niets te zien. Anderhalve week geleden hoorde hij het weer 's nachts. Een paar dagen geleden moest ik 's avonds op de zolder zijn om iets te pakken. Toen ik daar zo stond, voelde ik mij helemaal niet op mijn gemak. Het was net of er iets bij mij in de buurt was. André, ik hoop dat je mij hier antwoord op kunt geven. (Marian R. uit L.).
De vriend, waar je over schrijft, was in eerste instantie een vriend van je man. Ze hebben veel met elkaar opgetrokken en hadden geestelijk een sterk contact met elkaar, sterker dan ze dachten. Daar bedoel ik mee dat je man zich dat pas ten volle bewust werd, nadat die vriend overleden was. Hij was er kapot van en de dood van die vriend werkt verlammend op hem. De gebeurtenissen thuis vormen eigenlijk een boodschap van hem aan jullie. Vooral de ervaringen op zolder wijzen op het geestelijke: geestelijk veranderen om daarna lichamelijk actief te worden. De zolder is het hoogste punt van het huis en de geest het hogere deel van de mens. Die vriend zegt: Jan - want ik denk dat je man zo heet - je moet niet bij de pakken neer gaan zitten en de boel de boel laten. En Jan, zet je eigenwijzigheid nu eens aan de kant en wordt weer actief, net zo actief als ik was. Dan pas zul je weer leven en het leven aankunnen. Ga een sport doen, ga naar een vereniging en praat vooral open met je vrouw. Dat is wat ik graag wil dat je doet. Je moet het niet voor mij doen, maar voor jezelf en je gezin. Ik blijf net zo lang actief hierbij helpen tot je het gedaan hebt en ook volledig hebt begrepen. Dat wat je nu hebt, krijg je nooit weer terug. Een zwerversbestaan lijkt misschien wel leuk, maar maakt je ook doodongelukkig. Er moet evenwicht komen tussen je geest en je lichaam. Net zoals ik mijn lichaam actief hield door sport enz. en het ook belangrijk vond dat mijn lichaam mooi was, geldt dat ook voor jou. Dan pas kan je geest weer mooi en harmonieus met jezelf omgaan. Jullie hebben nu gelukkig nieuwe vrienden en vooral voor je vrouw is dit erg belangrijk, omdat daar een niet zo grote vrouw bij is waar ze erg goed mee op kan schieten. Zij heeft dezelfde belangstelling en hobby's. Dat is niet alleen goed voor haar, maar ook voor jullie huwelijk. Getrouwd zijn betekent niet dat je voortdurend bij elkaar moet zijn, maar juist onafhankelijk van elkaar nieuwe activiteiten ondernemen. Goede vrienden hebben geeft nieuwe impulsen en nieuwe levensgenoegens aan elkaar. Je bent niet elkaars bezit,naar elkaars vrijheid. Dan pas kan een huwelijk een goed huwelijk zijn.
Huisarts
Wij zijn een echtpaar van 65 jaar. Sinds juni 1982 zitten we in een heelnare toestand. Op aandringen van mij ging mijn man naar een longartsen hij bleek longkanker te hebben. Toen begon het: ziekenhuis in,ziekenhuis uit. Uiteindelijk is hij na tien chemotherapiekuren en 24bestralingen genezen, voor zover dit kan. Precies vanaf juni 1982 hoordeik, en later ook mijn man, een droge tik links bovenaan het plafond.Eerst hebben wij er niet zo op gelet. Toen bleek dat we deze droge tikook in de slaapkamer op dezelfde plaats links bovenaan het plafondhoorden, als we vroeg naar bed gingen. Het werd een vertrouwd iets.Als ik alleen thuis was en mijn man in het ziekenhuis, voelde ik me veiligdoor dit geluid.Mijn man is sinds september 1984 genezen van de longkanker en hetgeluid is weg. Heel af en toe is het er nog.Mijn man gaat momenteel weer door een dal, want beter zijn betekentniet dat alle ongerief weg is. Hij moet nI. nog een grote aderoperatie inzijn buik ondergaan. Eerst moet hij echter aansterken en weerstandopbouwen. Ik weet en voel dat we er nog lang niet zijn.Maar die mysterieuze kraak of tik, wat is of was dat? Weet u hetantwoord? (Mw. M.B. uit R.)
Bij uw man zie ik een oude huisarts van vroeger die hij gekendheeft in de periode, dat zijn eigen moeder ziek geweest is enuiteindelijk is overleden. Deze man had met de jongen veel tedoen. Hij vond het heel erg dat zo'n klein kind zoveel mee moestmaken en heeft in tijd en ruimte eigenlijk tegen uw man gezegd:als je later ziek wordt, zal ik jou ook helpen of het nu in de stof isof geestelijk. En dat heeft hij ook gedaan. Hij maakte zich kenbaar door de tik bij u thuis. Deze geestelijke arts heeft ervoorgezorgd dat uw man niet teveel pijn heeft gehad in zijn ziekteperiode en hij heeft uw man ook geholpen bij de overgang. (Ik weetdat uw man inmiddels is overgegaan).Het gekke is dat u zich er toch rustig bij kon neerleggen, omdat er,sinds uw man is overleden, een enorm vredige sfeer in huis isgekomen in tegenstelling tot wat je normaal na het overgaan vaniemand zou verwachten. Dit komt ook, omdat u er heilig vanovertuigd bent dat uw man nog steeds voor u zorgt. Dat kan hijook, omdat hij heel bewust, mede door hulp van zijn vroegerehuisarts, is overgegaan. Sinds die tijd is het kloppen of het tikkenaan het plafond verdwenen en vervangen door - op het momentdat u aan uw man denkt - een veilig tikje, als bewijs dat hij er is,bij een van de kastjes op uw slaapkamer. Het is een antiek kastjewaar u beiden zeer aan gehecht was, het bijbelkastje.Ondanks uw ziekte die, als een ander mens die gehad zou hebbenin de meeste gevallen dodelijk zou zijn geweest, bent u er wonderbaarlijk genoeg nog steeds. En u bent zelfs tevreden ondanks allebeperkingen die deze ziekte met zich meebrengt.Dat komt voornamelijk, omdat u nog voor een deel uw kleinkinderen moet begeleiden. Dit spitst zich met name toe op uwkleinzoon die het door de tegenstrijdige relatie binnen het gezinnogal moeilijk heeft.Praat veel met hem, want de wond zit dieper dan u denkt. Ik ziedat er ongeveer een jaar geleden een jongeman bij hem op schoolzelfmoord heeft gepleegd. Ik weet wel dat hij hier nooit overpraat. Maar het zou verstandig zijn om er wel veel over te spreken. Het moet eruit. Als iets in woorden gezegd wordt en duidelijk op tafel komt, is het net als met een nachtmerrie: zo gauw jeweet dat de betekenis veel minder eng is dan je in de nacht voelt,wordt het al een stuk lichter in jezelf. Gooi het op tafel, dan kun jetenminste zien wat er ligt, zodat de stukken logischer in elkaarpassen dan je voorheen dacht.
Boodschap
Graag zou ik een paar vragen willen stellen over mijn vader die op achtmei overleden is.De eerste nacht van zijn dood werd ik 's nachts wakker en ik kon driekeer heel goed ademhalen. Het was net of de geest van mijn vader in mijkroop. Daarna sliep ik weer in.De tweede dag 's avonds na tien uur, ik lag boven in mijn kamer, raakteik in een lichte trance en hoorde klopgeluiden. Het was net of mijn vadermij een boodschap wilde geven.De derde dag heb ik niets opgemerkt.De dag van de begrafenis, de vierde dag, was ik weer in mijn kamer toenik dezelfde klopgeluiden hoorde. Ik werd bang en ging naar benedenwaar mensen zaten. Toen ik beneden zat, hoorde ik weer klopgeluiden,maar nu harder en anders. Ik raakte weer in trance en het was net of ietsof iemand op de stoel zat die naast mij stond, maar waar niemand op zat.Ik werd uit de trance gehaald door het blaffen van een hondje.De vijfde dag zat ik aan tafel op de stoel waarop mijn vader wasoverleden en ik hoorde langzaam mijn naam noemen. 's Avonds raakteik weer in trance en het was net of iemand of iets mij een boodschap wilde geven vanaf dezelfde stoel als die avond ervoor.Mijn vader was al lang ziek en, omdat hij niet boven kon slapen, sliep hijin de huiskamer op de bank. Omdat hij bang was om alleen te zijn, heefthij mij gevraagd om bij hem te slapen en ik heb dat toen gedaan.Zodoende heb ik zes maanden bij hem geslapen en misschien is die bandtussen mij en hem toen sterker geworden.Ik was er ook bij toen hij is overleden. Hij wilde toen nog wat zeggen,maar kon het niet meer. Wat kan het geweest zijn? (Carla L. uit S.).
Jouw ervaringen, Carla, delen vele mensen met jou die zo'nzelfde periode hebben doorgemaakt. Natuurlijk ben je wel watoverspannen na zo'n gebeurtenis, maar het gekke is dat, hoevermoeider je bent, hoe gevoeliger je wordt voor het paranormale, het andere. En eigenlijk is dat heel simpel te verklaren. Jegeest, je onderbewustzijn, regelt het slaapritme. Als je doorteveel emoties slecht slaapt, kom je eigenlijk in een soort sluimertoestand terecht. Je kent dat gevoel wel. Het is alsof je ergensnaar kijkt. Je hoort er niet echt bij. Alles is op een afstand. Jekrijgt een zwaar gevoel in je voorhoofd en een soort druk op jeslapen. En eigenlijk ben je dan in een soort toestand van slaapwandelen.Deze situatie werkt geestverruimend en versterkt dus ook jeparanormale gevoeligheid. Zelf ken ik deze situatie vrij goed, maar ik weet uit ervaring dat ik dan juist niet teveel van mezelfmoet eisen, omdat dat in zo'n situatie enorm veel extra energie vraagt.Je vader die op sterven lag, was geestelijk eigenlijk in dezelfdesituatie als iemand die te weinig slaap krijgt. Hij leeft een soortdubbelleven. Dat wil zeggen dat de realiteit van het dagelijksleven en de realiteit van een leven na dit leven dwars door elkaar lopen. De stervende mens is dan ook zeer helderziend. Hij verteltover mensen van vroeger die hij haast zijn bed ziet staan, ziettoekomstbeelden van degenen die hem komen bezoeken of steedshij hem zijn.Ik denk dat de boodschap die jouw vader je nog had willen geven,was dat je voor mensen moet blijven zorgen. Deze ervaringen hebje niet voor niets mee moeten maken. Ik zeg niet precies wat jemoet gaan worden, welk beroep je moet gaan uitoefenen, maar ikzie het in de brede kring van de verzorgende sector. Daar ben jeerg geschikt voor.Wees maar nooit meer bang voor deze klopgeluiden of anderehoorbare of zichtbare zaken, want hij wil je daar alleen maar meebedanken en zeggen dat het goed met hem gaat. Ik zie dat hij heelbewust, rustig en ontspannen is overgegaan. Als je weer aan hemdenkt, doe je ogen dan dicht en plaats zijn gezicht in een blauwlicht. Probeer dan hem voor te stellen zoals hij vroeger naar jeglimlachte. Daar help je jezelf en hem mee.Dat je hem sterk voelt in de nabijheid van voorwerpen waar hij opzat of op gelegen heeft, is heel gemakkelijk te begrijpen, als ik jevertel dat je zoiets een inductor noemt. En dat betekent voor eenhelderziende een voorwerp dat bij een bepaalde persoon hoort ofgehoord heeft. Met zo'n voorwerp kan hij sneller contact krijgenmet iemand. Dat geldt voor overleden personen, maar ook voornog levende mensen. Dat maakt geen enkel verschil. Zo'n voorwerp herinnert letterlijk en figuurlijk aan iemand in tijd en ruimte.Ik wens je veel sterkte op je verdere levenspad en wil je nogzeggen dat de eerste acht weken na iemands dood de invloed vandeze persoon het sterkst bij je aanwezig blijft. Dat is een soortgeestelijk verwerkingsproces dat je, ook al is de persoon nietmeer bij je, toch nog samen doormaakt. Maar blijf er niet teveelmee bezig, want je bent jong en je moet ook van het levengenieten. Dat zou je vader niet anders willen.
Klok
Drie weken geleden is mijn vader heel onverwachts overleden. Op het moment dat hij stierf, was er niemand thuis. Mijn schoonmoeder heeft hem om ongeveer elf uur nog gesproken. Mijn moeder was gaan zwemmen, kwam om half één thuis en vond hem dood in de stoel. Het vreemde was dat de klok stilstond op bijna kwart voor twaalf terwijl hij nog niet was afgedraaid. Mijn vader en zus hadden vroeger wel eens gekheid over de dood en hadden elkaar beloofd dat, als ze zouden overlijden, ze de klok stil zouden zetten zodat de één precies wist hoe laat de ander was overleden. Vandaar dat wij ons nu afvragen of dit toeval was of dat hij de klok inderdaad nog stil heeft kunnen zetten. Wij hopen dat u ons hier een verklaring voor wilt geven. (Alma v. R.S. uit A.).
Je kent wel het bekende liedje: mijn grootvaders klok . . . Uiteindelijk is die ook stil blijven staan. De klok symboliseert voor ons mensen de tijd. Wij worden op tijd geboren en gaan ook op tijd dood. Als wij geboren worden, is een van de eerste mechanismen die wij spannend vinden, diezelfde bim-bam-klok, zonder dat wij dit bewust weten. Als klein kind voelen wij dat het tijdritme in ons lichaam ook een soort klok is: het ritme van het hart dat tikt totdat hij stopt. De klank van de klok is er een soort kopie van. Het is de buitentijd, de tijd die wij mensen nodig hebben om op tijd te zijn met alles wat wij doen. Maar zoals ik al zei, wij weten ook onbewust wanneer hij stopt. En alle materie om ons heen voelt dat ook, niet alleen de klok. Een helderziende kan aan allerlei voorwerpen die een overgegane gedragen heeft, voelen dat hij er niet meer is. Alle materie houdt indrukken vast. Niets is dood. Alles leeft en kan elkaars gevoel en emotie uitwisselen of overnemen. Dat is de gedachtenkracht, de kracht van de geest, die materie doet vormen in het klein en in het groot, die materie doet leven of doodgaan en weer opnieuw doet leven. Het ligt eraan in wat voor vorm je het giet. De gedachte is al de afspraak die je maakt en was de opdracht aan de klok om stil te blijven staan toen je vader stierf, precies op tijd, de goede tijd, de tijd die jullie, zonder het van elkaar te weten, in de geest hadden afgesproken. Door het met woorden te bevestigingen werd de afspraak alleen nog maar versterkt. Het is de boodschap van je vader van een eeuwig leven. De klok is gestopt toenhet hart stopte, maar geeft ook aan dat de geest en de materie ééngeheel vormen en uitwisselbaar naar elkaar zijn. Het is een eeuwige cyclus.De boodschap, door jouw vader in liefde aan jou gegeven, luidt:de klok staat stil, maar ik leef. Anders had de klok zeker mijnwens niet vervuld. De tijd zal aangeven dat ik gelijk heb; de tijddie komt op de dag dat de mens zich totaal bewust is van deeeuwige liefde, waarmee alles in harmonie is, ook al lijkt dat inhet stoffelijk leven vaak anders.Maar bedenk één ding: wat de mens aan negativiteit verricht, istijdelijk tegen de klok in. Uiteindelijk zullen alle klokken gelijkkomen te staan op één en dezelfde tijd, de goede tijd.
Verschijningen