Boodschappen van gene zijde

Dwaaltocht door het zilveren koord

soms loop ik met een kaars in het duister
en geeft die kaars toch niet genoeg licht
om het pad te begeleiden dat ik moet gaan
het lijkt een weg van hopeloze rechtheid en dorre grond
geen bos van groen, geen geur van bloemen
geen lach van een kind, geen vogelzang
niets dan innerlijke beklemming
die angstig in mijn ziel slaat
als een holle klok die geen gelovige bereikt
de tijd staat stil, de muziek zwijgt
de taal van de doden is alleen in het stof gegrift
ik loop zoekend de zeven lijnen van de jacobsladder af
wie zal de tree zijn, wie de laatste stap
welke hand, welk oog, welk gevoel zal mij begeleiden
naar het licht, de warmte van hen
die ik herken als vrienden aller tijd
de éénheid van de eeuwigheid
en die mij dan zal doen beseffen
dat ik eindelijk thuis ben
in het middelpunt van de eeuwige seconde

De mens is slechts een onderdeel van een oergeheel en heeft daardoor meestal maar een beperkt begrip van wat er zich in hem en om hem heen afspeelt. Het is een geestelijk spel van contact, soms een duidelijk beeld, soms een speldeprik. Als je nu die speldeprik opblaast tot een totaalervaring, een allesomvattende boodschap, dan maak je van een klein deeltje een waarheid die onrecht doet, niet alleen aan jezelf, maar ook aan het geestelijk vermogen van de ander, de stoffelijke en de onstoffelijke mens. De totaalervaringen komen meestal door contact met een overgegane waar je veel van gehouden hebt of die veel voor jou betekend heeft. Zij, de overgeganen, blijken soms zeer goed in staat te zijn duidelijk hun boodschappen, waarschuwingen of preventieve krachten door te zenden en die ons ook bewust te maken. De contacten kunnen op verschillende manieren tot stand komen: door geluiden, verschijningen, dromen, visioenen enz. Soms heeft iemand een engelbewaarder, ook wel geleidegeest genoemd, die een tijd met hem of haar meegaat in het leven totdat een bepaalde fase van rijpheid is bereikt. De engelbewaarder kan daarna weer zijn eigen weg gaan en er kan, wanneer dit noodzakelijk is, een nieuwe engelbewaarder op een ander niveau komen. De engelbewaarder hoeft niet iemand te zijn die je in de stof gekend hebt. Het kan een totaal onbekende zijn. Voor mij zijn deze contacten het bewijs dat de overgegane zich meer bewust is van een totaal leven dan de mens in de stof. Wij controleren niet onze droombeelden of visioenen, maar zij. Zij beslissen over ja- of nee-contact. Het zoeken naar contact met hen is dan ook in de meeste gevallen een nutteloos en hopeloos zoeken naar een speld in de hooiberg, tenzij die speld zelf gevonden wil worden. Dan komt hij tevoorschijn en geeft de prik die je duidelijk herkent als zijnde van hem of haar. Hiermee bedoel ik de contacten die via mediums worden gelegd. Ik wil erop wijzen dat goede contacten een grote zeldzaamheid zijn. De meeste mediums kunnen ook helderziende beelden krijgen door contact met de aura van degene die tegenover hen zit, omdat de herinnering aan iemand, waar je van gehouden hebt, zich in de aura bevindt. Als voor een helderziende de tijd tijdloos is, moet het ook duidelijk zijn dat hij overgeganen kan zien, juist het sterkste die overgeganen, die in je leven een grote rol hebben gespeeld. Dat het contact met een overgegane via een medium echt is, moet je kunnen controleren aan bepaalde geheimen, boodschappen of ervaringen die de overgegane doorgeeft en de levende niet wist, maar die na onderzoek blijken te kloppen. Dat dit alles toch een moeilijk en onzeker gebied blijft, staat buiten kijf. Je weet het pas wanneer je daar bent en dan is het weer zo moeilijk het stoffelijk te bewijzen, omdat je dat jasje niet meer bij je hebt. Ik wil nog wel één tip geven. Zij, de overgeganen, willen dat je leeft met de levenden. Wanneer je teveel leeft met hen, betekent dat eigenlijk al onstoffelijk zijn voordat je lichaam dood is. Je leeft tot op de dag dat je dood gaat op aarde en tot die dag moet je hier leven!

De doden zijn onder ons

Contact onduidelijk?

De laatste maanden gebeuren er dingen waar ik geen verklaring voor heb. Op een avond brandde het licht in de schuur toen we thuiskwamen. Wij wisten zeker dat het uit was toen we weggingen. Een andere keer stond de thermostaat van de verwarming op 25°C terwijl er niemand in huis geweest was en de thermostaat bij ons nooit hoger komt dan 20 à 21°C. Zo zijn er regelmatig kleine dingetjes gebeurd. Toen het me de eerste keer overkwam, was mijn reactie: dat is Phia, het overleden zusje van Joop, mijn man. Niets in mij kon het verklaren, maar ik heb het idee dat zij contact met mij zoekt. Hoe kom ik in contact met haar als dit zo is? (Mw. B.B. uit de D.H.)

Wij, als levende mensen in de stof, mogen eigenlijk nooit contact zoeken met degenen die overgegaan zijn. Dat doen ze wel met ons, als ze dat belangrijk vinden. Bewust iemand oproepen kan zeer gevaarlijk zijn, niet alleen voor jezelf, maar juist in de eerste plaats voor degene die is overgegaan. Je moet je dat ongeveer als volgt voorstellen. Iemand heeft een hele week haast niet geslapen en rust net een uurtje uit van zijn emoties, als je hem wakker maakt en hem vraagt naar de grootste wijsheden die er bestaan. Het antwoord zal dan onzinnig zijn, waarschijnlijk: hoepel op, laat mij pitten, ik ben moe. Dus dat kan ik je ten sterkste afraden. Dat Phia uit eigener beweging een boodschap aan jou wil doorgeven, is voor mij zeker en de oplossing is in feite heel simpel. Je bent de laatste tijd te oppervlakkig bezig. Stoffelijke dingen stijgen ver boven geestelijke belangen uit. Je leeft eigenlijk langs jezelf heen en dat zou je huwelijk zeer kunnen schaden. Zij zegt dus tegen jou: doe het licht aan, laat je geestelijk licht branden en straal weer warmte uit zoals je vroeger ook wel kon als klein meisje. Hartelijkheid, warmte en liefde, dat is wat zij aan je vraagt te geven, ook voor haar broer. Zoek verder geen contact meer met haar om een antwoord te krijgen dat jou goeddunkt, omdat je er misschien omheen wilt, maar geef openlijk aan haar en jezelf toe dat zij gelijk heeft. Je hebt al contact en de boodschap die zij geeft is duidelijk.

Zucht

Ik ben 33 jaar, getrouwd. Mijn moeder is acht jaar geleden en mijn vader één jaar geleden gestorven. Nu mijn probleem. Ik lig op een morgen om 6.30 uur in bed tussen waken en slapen. Mijn man is naar zijn werk gegaan. Plotseling voel ik iets achter me, een zucht aan mijn oor en iets zegt: "hier ben ik". Ik schrik erg en ga rechtop in bed zitten. Ik voel dat er iemand is, maar krijg geen antwoord. Ik ben erg angstig alleen thuis en voel steeds, dat iemand iets wil zeggen. Datzelfde heeft vorige week weer plaatsgevonden, maar nu was het net of er een laken of deken over mij heen werd getrokken. Er werd gezegd: "nu komen we je halen", en het gekke is dat ik me helemaal weg voelde glijden naar mijn voeten. Iets hield het tegen en toen kwam ik weer terug in mijn bewustzijn. Ik ben erg bang, André, dat dit weer gebeurt. Wat is hier aan de hand? (Mw. M.S. uit E.)

Kijk, dat vind ik nou zo raar en het verbaast mij altijd weer. Je houdt van iemand en die persoon sterft. Dan krijg je een bewijs dat dood niet werkelijk dood is, maar opnieuw een geboorte aan de andere kant en dan ben je er bang voor. Waar ben je dan bang voor, voor hen of voor jezelf? Ik denk voor jezelf, want toen zij nog leefden, in dit geval jouw vader en moeder, waren zij wel de laatsten waar je bang voor zou worden. Dus laat je maar eens gaan, je komt altijd weer terug, want jouw tijd om aan de andere kant geboren te worden is nog lang niet aangebroken. Zij willen jou alleen maar laten zien dat zij er nog steeds voor jou zijn en dat ze jou willen helpen met problemen die je in je leven hebt. Dat wegglijden van jou is het begin van een uittreding. Dus het astrale lichaam van jou treedt uit je stoffelijke lichaam en kan een kijkje gaan nemen in het tijdloze. Het is toch mooi om dan iemand te ontmoeten van wie je nu denkt dat hij echt niet meer bestaat. Ineens zie je dat zij er wel degelijk zijn, zij het op eenandere frequentie.Laat je niet uitlachen door je man, want juist zijn onbegripversterkt jouw angst. Praat er met iemand over die er meer begripvoor heeft, bijvoorbeeld broer of zus, want het waren ook hunvader en moeder.Verder betekent het symbool "zucht" zuurstof, noodzakelijkvoor het leven. Het betekent tegelijkertijd de eerste ademhalingsteug aan gene zijde. Dit zuchten hoort bij jouw moeder, want zijhad het op het laatst benauwd vanwege haar hart. Dus voel jeveilig en warm, want het is je eigen moeder.Ik zou je nog één advies willen geven. Ga eens naar een arts of eenfysiotherapeut om wat ademhalingsoefeningen te doen, want onder het beantwoorden van deze brief krijg ik zelf een benauwdgevoel en dat komt door jou, door jouw verkeerde ademhaling,waardoor je af en toe last hebt van hyperventilatie.Spanningen brengen vaak een verkeerde ademhaling mee, maarje kunt het natuurlijk ook andersom doen: door een goede ademhalingstechniek aan te leren minder spanningen (zucht).

Monitor

Ik heb onlangs mijn moeder verloren. 's Avonds werd zij naar hetziekenhuis gebracht. Wij, de kinderen, werden gewaarschuwd. Zij hadeen hartinfarct. De dokter vertelde ons dat ze aan de monitor lag en nurustig was. Wij mochten haar nog even gedag zeggen en dan konden werustig naar huis gaan.Ik ben naar bed gegaan, maar kon niet slapen. Tegen half vier sliep ik inen een half uur later werd ik wakker. Ik hoorde in mijn slaap een langezoemtoon. Het deed mij denken aan het aflopen van de monitor. Ikwilde mijn man wakker maken en zeggen dat het met mijn moeder slechtwas. Ik deed dat echter niet, omdat ik dacht: nee, dat kan niet, want danhadden ze gebeld. Ik ging weer liggen. Net toen ik lag, rinkelde detelefoon en werden wij naar het ziekenhuis geroepen, want het ging ergslecht met mijn moeder. Zij was, toen ik die toon hoorde, dus nog nietoverleden.Nu zou ik graag willen weten wat dat geweest is. Zou mijn moeder toenheel sterk aan mij gedacht hebben? Wij hadden een heel hechte band.Als een van ons beiden problemen had, wilde zij het de andere nietvertellen, bang om haar pijn te doen.Ik mis haar verschrikkelijk. Ik zou zo graag willen weten hoe het nu methaar gaat, want ik geloof echt in een leven na de dood. Weet u, ik hebgeen afscheid van haar kunnen nemen en dat vind ik heel erg. (Mw. M.A.v. H uit R.)

Het zal je wel duidelijk zijn, en dat heb ik al eens eerder geschreven, dat helderziende vermogens en telepathische contacten hetsterkst zijn met degene van wie je het meest houdt, in dit geval jemoeder. Ik ben er heilig van overtuigd dat zij het was die jou ditliet horen. En dat niet alleen. Je was ook bij haar.De toon betekende niet alleen dat zij graag wilde dat jullie op tijdzouden zijn, maar hield tevens een voorbereiding in voor jou ophaar sterven. Doordat je dat gehoord had, wist je ineens heelzeker dat zij zou sterven en zo'n ervaring neemt al een stuk wegvan de harde klap die je krijgt, als iemand sterft waar je zoveelvan houdt. Dat wil niet zeggen dat je er minder verdriet om zouhebben. Nee, zeker niet, want je mist toch haar stofjasje om nogeens direct tegen te kunnen praten of het te kunnen knuffelen.Juist door een ervaring als deze krijgt de mens iedere keer weereen bewijs dat er meer is dan alleen het stoffelijke. Dat er eenleven na de dood bestaat, is na zo'n ervaring voor jou in iedergeval duidelijker of misschien meer geloofwaardig dan voor degenen die dit niet meemaken. Het lijkt me een hopeloos gevoel, alsje helemaal geen geloof hebt in een leven na de dood. Ik kan mijdat dan ook niet voorstellen, omdat ik er zeker van ben en jij nuook een beetje.In de toekomst zullen de dromen die je over je moeder krijgt,voorspellingen gaan inhouden voor jullie dagelijkse reilen enzeilen. Schrijf ze op, leer de symboliek ervan kennen en ze zullenje tot steun zijn. Steunen zal ze je blijven doen, omdat ze het nunog beter kan. Daar, waar ze is, wordt ze niet meer afgeleid doorhet stofjasje wat haar al zo lang tot last was.

Leven na de dood

Graag wil ik wat meer weten over het leven na de dood. Mijn vader,waar ik erg aan gehecht was, is vorig jaar overleden en wel op de datumvan mijn verjaardag.Ik ben er nog steeds erg verdrietig om en mis hem verschrikkelijk. Ik hebaan God gevraagd of hij mij kracht wil geven om dit zware verlies te dragen. Nu heb ik veel over paranormale gaven gelezen en gehoord. Ook heb ik jaren geleden op school een bandje gehoord over spiritisme. Het bandje ging over Godfried Bomans en over stemmen uit het hiernamaals. Dat heeft toen grote indruk op mij gemaakt. Daarom troost ik mezelf soms met de gedachte: papa ziet me en is nog steeds bij ons. Nu wil ik aan u vragen of u misschien mijn vader kunt oproepen en aan hem wilt vragen of hij ons misschien nog iets te zeggen heeft en of hij contact met mij wil zoeken. Deze brief klinkt misschien wat verwarrend, maar ik hoop van u een antwoord te krijgen op de vraag of het leven na de dood bestaat. En kunt u verklaren waarom hij op mijn verjaardag moest overlijden? Tijdens mijn geboorte kon mijn vader niet meer praten van vreugde. Waarom moest die dag nou, 23 jaar later, een zwarte dag worden? (Brigit)

Dat er een leven na de dood is, heb ik zelf meermalen ervaren. Ik zal je daar een voorbeeld van geven. Op een nacht trad ik uit mijn lichaam en ontmoette een man. Deze man had ik nog nooit gezien. Hij vroeg mij het volgende. "Wil je een boodschap doorgeven aan mijn vrouw en zoon Paul? Mijn vrouw moet je zeggen verder geen proces meer te voeren met het bedrijf waar ik gewerkt heb. Mijn zoon moet alle schriften die ik met automatisch schrift volgeschreven heb, in zijn bezit hebben. Hij moet deze bewaren en te zijner tijd publiceren." Toen liep hij bij mij vandaan. Ik wist niet wat ik met deze boodschap moest tot ik een week later naar een verjaardagsfeestje ging. Daar zat een voor mij onbekende vrouw. Ineens wist ik dat de man waarmee ik had gesproken indirect bij haar hoorde. Ik ben onopgemerkt door de rest van het gezelschap naast haar gaan zitten, beschreef haar de man en vroeg haar of zij hem kende. Zij beaamde dat met stijgende verbazing. Zij vertelde dat deze man en de familie van hem goede kennissen van haar waren. Zij liet mij toen een foto zien waarop ook deze man stond en ik herkende hem meteen. Zij vertelde dat deze man een paar maanden geleden overleden was en dat de familie nu vrij grote problemen had. Ik vertelde haar toen het hele verhaal. Dat was voor haar een grote opluchting, want wat ik vertelde, slootprecies aan bij de problemen die de familie op dat moment had. De man was een hooggeplaatst technisch functionaris geweest bij een groot bedrijf. Daar had hij nogal veel uitvindingen op zijn naam staan waar niet voldoende vergoeding voor betaald was. Zijn vrouw wilde daar inderdaad processen over gaan voeren. Hij was zeer geïnteresseerd in het paranormale en had inderdaad schriften vol geschreven met automatisch schrift. De enige zoon die daar het meest in geïnteresseerd was, was inderdaad Paul. Deze vrouw heeft het verhaal doorgegeven aan de familieleden. Zij waren er zeer gelukkig mee en hebben dienovereenkomstig gehandeld. Zo zie je, Brigit, dat ik na veel van deze ervaringen - ook met mijn eigen vader - toch wel moet geloven in een leven na de dood. Jouw vader is dus wel degelijk bij je en helpt je ook. Hoe kun je anders verdriet hebben van iemand die er echt niet meer is. Verdriet is alleen maar mogelijk als er reflectie op is. Misschien is dit een schrale troost, ik weet het, maar denk er maar eens over na. Eén ding nog. Als iemand sterft en zijn lichaam heeft pijn geleden, dan blijft die pijn nog een tijdje naweeën hebben voor het onstoffelijk lichaam. Daarmee kun je hem helpen. Denk met liefde aan hem en stuur de kleur blauw naar hem toe. Roep nooit iemand op die is overgegaan. Een gezegde van mij is: als iemand die overgegaan is, contact wil hebben met iemand die nog op aarde is, zal hij dat zelf wel doen, want hij of zij is zich weer voor 100% bewust, wij zijn dit maar voor 15%. Een deel van die 100%, deel van de zogenaamde lagen die de mens bezit, zal altijd zijn bij degenen, van wie hij of zij gehouden heeft.

Stopcontact

Vijftien jaar geleden kwam ons zoontje door een ongeluk om het leven. Ik ben daar wonderwel goed overheen gekomen hoewel ik er bij tijden nog wel aan denk. De avond voor het ongeluk hadden wij nog tegen hem gezegd dat hij altijd erg voorzichtig moest zijn. Hij zei toen: "Mama, als ik dood ben, kom ik toch weer uit de grond gekropen." Hij zei dit op een toon alsof hij ons gerust wilde stellen. De ochtend daarna kwam een man aan de deur die vroeg of P. hier woonde. Ik zei ja, en hij vertrok zonder nog een woord te zeggen. Ik kreeg een voorgevoel dat er iets zou gaan gebeuren. Twintig minuten later was ons zoontje verongelukt. Een paar dagen na de begrafenis moest ik boodschappen doen en trok als altijd de stekker van de gashaard eruit waar ons zoontje ook wel eens aan zat. Er was toen niemand thuis. Toen ik weer terugkwam, hing er een vreemde lucht in de buurt van het stopcontact. Ook de stekker zat er weer in. Ik voelde een soort contact met mijn zoon. Enkele weken na de begrafenis had ik een droom dat ik in de nacht met een bootje over water voer. Ik kwam bij een grot aan waar een groot feest was. Op een podium stond een lange tafel. Daar zat een man en op zijn schoot zat mijn zoontje. Ik kon er niet bij en riep hem. Hij keek me aan, lachte en schudde nee. Welke betekenis hebben deze voorvallen? (Mw. A.E.S. uit V).

Over het algemeen denken kinderen vrij gemakkelijk over de dood. De enige manier om dit te verklaren is dat kinderen nog dichter bij het moment staan van een vorig leven dan volwassenen. De tijd speelt hierin een belangrijke rol. Hoe dichter je bij een gebeurtenis bent, des te tastbaarder zijn de herinneringen die je eraan hebt. Als het verder van je af komt te staan in de tijd is het net een vakantieverhaal. Als het voor meer dan 50% een rotvakantie was, vergeet je de leuke dingen en als het voor meer dan 50% een leuke vakantie was, vergeet je de rotdingen. Dat hij zei: "Ik kom toch weer uit de grond gekropen", zou kunnen betekenen dat hij zich uit een vorig leven herinnerde begraven te zijn, hoewel hij zichzelf toch nog levend voelde. Hij zou dus zijn eigen begrafenis hebben gezien. In die gedachtengang wil ik ook uw droom en de man aan de deur verklaren. De man die aan de deur kwam en vroeg of uw zoontje thuis was, is voor mij dezelfde man als die in uw droom uw zoontje op schoot had. De mogelijkheid zit er in dat hij nu zijn nieuwe vader is geworden in een volgende incarnatie. Ik moet in dit geval heel sterk denken aan Zuid-Amerika, omdat ik deze man zie met een vrij donkere huidskleur. De grot met het podium zou kunnen wijzen op de symbolische baarmoeder waar hij aan gene zijde tot nieuw leven gewekt wordt waarna hij terug gaat naar de aarde als levend wezen van vlees en bloed. Ik vind uw belevenis heel mooi en voor u een heel sterk bewijsvoor hetgeen hij gezegd heeft. Hij heeft dan toch op meer manieren contact met u gehad dan alleen dat stoffelijke tekentje met de stekker van de gashaard. Ik hoop dat u met deze verklaring zelf nog veel mensen kunt helpen, want aan de manier waarop u hier doorgekomen bent, kan menigeen een voorbeeld nemen. Maar je moet er wel voldoende kracht voor krijgen. Deel een beetje van die kracht uit aan anderen die minder bedeeld zijn dan u.

Engelbewaarders